stychomytia

w dramacie wierszowanym żywy dialog między dwiema postaciami zbudowany tak, że replika każdej z tych postaci składa się z wersu analogicznego pod względem budowy metrycznej i składniowej do wypowiedzi drugiej postaci. Ich wypowiedzi są jednowersowe. Stychomytia towarzyszy zazwyczaj sytuacji dramatycznej, w której następuje konfrontacja stanowisk.

Jest charakterystyczna dla dramatu greckiego, np.:

"Kreon

Więc lud mi wskaże, co ja mam zarządzać?

Haimon

Niemal jak młodzian porywczy przemawiasz.

Kreon

Sobie czy innym gwoli ja tu rządzę?

Haimon

Marne to państwo, co li panu służy.

Kreon

Czyż nie do władcy więc państwo należy?

Haimon

Pięknie byś wtedy rządził... na pustyni.

Kreon

Ten, jak się zdaje, z tamtą dziewką trzyma.

Haimon

Jeśli ty dziewką; o ciebie się troskam.

Kreon

Z ojcem się swarząc, o przewrotny synu?

Haimon

Bo widzę, że ty z drogi zbaczasz prawej."

(Sofokles Antygona)

Stychomytia jest także charakterystyczna dla komedii Moliera, np.:

"Walery

Jak najszczerzej:

Wybór piękny i szczęście twe pewno w nim leży.

Marianna

Dobrze więc - radom pańskim zostanę powolną.

Walery

I bez wielkiej przykrości, tak mniemać mi wolno.

Marianna

Nie z większą, niż sam pan mi związek ten doradza.

Walery

Ja radzę to, co pani widocznie dogadza.

Marianna

Ja zaś, by cię ucieszyć, usłucham twej rady."

(Molier Świętoszek)