struktury składniowe nieprzystające do siebie, niezgodne z normami poprawnościowymi, służące temu, by zbliżyć tekst do mowy potocznej. Pojawiają się zarówno w poezji (Wolność K. K. Baczyński), jak i w prozie (Pamiętnik z powstania warszawskiego M. Białoszewski). Przykładem zastosowania anakolutów w celu oddania atmosfery chaosu, uczuć lęku, i strachu ludzi mieszkających w bombardowanej Warszawie jest fragment utworu M. Białoszewskiego: "Wracamy. Nie ma. Siedzimy. Wieczór. Nie ma. Gdzie jest. Dlaczego go nie ma? Gdzie szukać? Śladów? W takim razie. Nie śpimy. Z Zochą. W ogóle. Wszyscy".
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
