generał; Komendant Główny AK. Pochodził z okolic Bochni. Już w 1913 r. wstąpił do Związku Strzeleckiego, a 2 lata później rozpoczął służbę w II Brygadzie. Po kryzysie przysięgowym został przeniesiony do armii austriackiej, gdzie ukończył szkołę oficerską. Pod koniec wojny zdezerterował z armii austriackiej i związał się z POW.
W niepodległej Polsce służył w armii - walczył w obronie Lwowa i w wojnie polsko-bolszewickiej. Ukończył Wyższą Szkołę Wojenną i pełnił wysokie funkcje wojskowe, był także wykładowcą taktyki broni połączonych w Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie, a następnie przeszedł do służby w Sztabie Głównym.
We wrześniu 1939 r. walczył w czasie obrony Warszawy, a po kapitulacji szybko rozpoczął działalność konspiracyjną. Był współtwórcą Służby Zwycięstwu Polsce (SZP). Po utworzeniu Związku Walki Zbrojnej został inspektorem w Komendzie Głównej oraz komendantem terenów wschodnich.
W styczniu 1941 r. został aresztowany we Lwowie przez NKWD i uwięziony w Moskwie, ale zwolniono go po podpisaniu układu Sikorski-Majski. Wstąpił wtedy do tworzonej w ZSRR przez Andersa Armii Polskiej. Kiedy w czerwcu 1943 r. na polecenie Naczelnego Wodza przybył do Londynu, prosił by wysłano go do pracy w konspiracyjnej w Polsce. Po przeszkoleniu w Anglii został 22 V 1944 r. zrzucony do Polski i objął stanowisko zastępcy szefa sztabu KG AK. 21 XII 1944 r. został mianowany Komendantem Głównym AK, ale już 19 I 1945 r. podjął trudną decyzję o rozwiązaniu AK i przejściu żołnierzy do konspiracji. W marcu został aresztowany w Pruszkowie przez NKWD, a następnie sądzony i skazany na 10 lat więzienia w tzw. procesie szesnastu w Moskwie. Najprawdopodobniej w grudniu 1946 r. został tam zamordowany. Został odznaczony Krzyżem Virtuti Militari, Krzyżem Walecznych i Krzyżem Niepodległości.
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
