generał, uczestnik I i II wojny światowej. Urodził się niedaleko Lwowa i przed I wojną światową rozpoczął studia na wydziale polonistyki i filozofii Uniwersytetu Lwowskiego.
Po wybuchu I wojny światowej został zmobilizowany przez Austriaków i służył w ich wojsku jako oficer piechoty. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę (1918 r.) wstąpił do Wojska Polskiego, gdzie szybko awansował - zajmował stanowiska dowódcze. Walczył w czasie wojny polsko-bolszewickiej w 1920 r. W 1937 r. został dowódcą 10 Zmotoryzowanej Brygady Kawalerii i wraz z nią bronił Lwowa w czasie kampanii wrześniowej. Po wkroczeniu Armii Czerwonej do Polski wraz ze swoimi żołnierzami przedostał się na Węgry, a następnie do Francji, gdzie jako generał brygady współorganizował Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie. W 1940 r. jako dowódca 10 Brygady Kawalerii Pancernej walczył w obronie Francji. Po klęsce Francuzów przedostał się do Wielkiej Brytanii, gdzie zorganizował i dowodził 10 Brygadą Kawalerii Zmotoryzowanej (do 1942 r.). Później w Szkocji utworzył Polską 1 Dywizję Pancerną, której został dowódcą awansując na generała dywizji. W 1944 r. wraz z nią brał udział w inwazji sprzymierzonych w Normandii, gdzie Polacy odegrali bardzo ważną rolę w bitwie pod Falaise (7-22 VIII 1944 r.), a następnie w Belgii i Holandii. Po zakończeniu II wojny światowej do 1947 r. gen. Maczek był dowódcą 1 Korpusu Polskiego w Szkocji. Po zdemobilizowaniu Polskich Sił Zbrojnych zamieszkał aż do śmierci w Edynburgu.
Swoje przeżycia wojenne opisał w książce Od podwody do czołga. W 1994 r. został odznaczony Orderem Orła Białego, a po śmierci został pochowany w Bredzie na cmentarzu, gdzie spoczywają żołnierze 1 Dywizji Pancernej polegli w walce o to miasto.
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
