Odpowiedzi do zadań z podręczników w apce Skul
pobierzhetman polny koronny i hetman wielki koronny, zdrajca Polski. Pochodził z magnackiej rodziny i w młodości zdobywał doświadczenie wojskowe, służąc w armii austriackiej i francuskiej. Przebywając w Petersburgu zaprzyjaźnił się z przyszłym królem - Stanisławem Augustem Poniatowskim, co przyczyniło się później do jego kariery politycznej. W okresie konfederacji barskiej dowodził wojskami królewskimi i przeprowadził pacyfikację Ukrainy (1768 r.). W 1773 r. za zasługi został mianowany hetmanem polnym koronnym, a kilka miesięcy później - hetmanem wielkim koronnym.
W 1775 r. zerwał jednak z królem i związał się z opozycją magnacką; zrobił to na żądanie Potiomkina (faworyta Katarzyny II), u którego Branicki miał spore długi karciane. W 1781 r. Branicki ożenił się z kochanką Potiomkina Aleksandrą Engelhardt. Na polecenie Rosjan miał umacniać w Polsce opozycję antykrólewską, opowiadającą się za ścisłym sojuszem z Katarzyną II. W okresie Sejmu Wielkiego atakował obóz reformatorski i protestował przeciw Konstytucji 3 maja, która osłabiała dotychczasową pozycję magnatów. Aby ratować dotychczasowy ustrój Rzeczypospolitej, Branicki wyjechał w 1792 r. do Rosji i prosił Katarzynę o pomoc przeciw reformatorom. Był współtwórcą zawiązanej wtedy konfederacji targowickiej. W okresie powstania kościuszkowskiego skazano go zaocznie (za zdradę) na karę śmierci. Branicki złożył urząd hetmański i do końca życia pozostał w Rosji.