działacz Partii Demokratycznej, prezydent USA w czasie II wojny światowej. Pochodził z zamożnej i wpływowej rodziny, ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Harwarda w Cambridge USA i na Columbia University. Początkowo podjął praktykę adwokacką, ale już w 1911 r. został wybrany na senatora stanu Nowy Jork. Pełnił tę funkcję przez 2 lata, a następnie został zastępcą sekretarza ds. marynarki (lata 1913-20).
W 1921 r. zachorował na chorobę Heine-Medina i został częściowo sparaliżowany, co na pewien czas wykluczyło go z polityki. Nie załamał się i w 1928 r. został wybrany na gubernatora stanu Nowy Jork, a w 1932 r. - na prezydenta USA. Jako jedyny w historii wybierany był na to stanowisko czterokrotnie - z powodu nadzwyczajnych okoliczności (II wojna światowa). By przezwyciężyć wielki kryzys ekonomiczny stworzył tzw. "New Deal" - program interwencjonizmu państwowego. Nawiązał też stosunki dyplomatyczne z ZSRR i prowadził bardzo otwartą politykę wobec Ameryki Łacińskiej.
Po wybuchu II wojny światowej przez pewien czas prowadził politykę neutralności, ale w 1941 r. wprowadził tzw. program "Lend-Lease" oraz rozpoczął tworzenie wielkiej koalicji antyfaszystowskiej. Opowiadał się za ścisłą współpracą aliantów w wojnie - zawarł nawet układ o pomocy i przyjaźni z ZSRR.
Mimo kłopotów zdrowotnych uczestniczył w konferencjach Wielkiej Trójki, odegrał też dużą rolę przy tworzeniu ONZ. Zarzuca mu się zbytnią ustępliwość wobec Stalina i doprowadzenie do podziału Europy na strefy wpływów. Zmarł przed zakończeniem wojny.
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
