W. S. Reymont Chłopi, bohater trzecioplanowy; młody chłop, zalecał się do Jagny, rywalizując z Antkiem Boryną. Był już starszym parobkiem, miał około trzydziestki, ale wciąż był kawalerem. Rosły jak dąb, mocny, hardy, nieustępliwy, pewny siebie lubił zwłaszcza chwalić się sukcesami u kobiet. Posiadał liczne umiejętności i talenty: grał na flecie, znakomicie tańczył, robił wozy, stawiał chałupy, lepił piece. Sporo zarabiał, ale pieniądze się go nie trzymały, bo lubił hulać. Wiele świata przewędrował dla zarobku, ale i z ochoty. Kochał Jagnę namiętnie, ale o małżeństwie nie myślał. O nią pobił się z Antkiem, ale pokonany, pojednał się z rywalem, a nawet się z nim zaprzyjaźnił. Był bardzo dumny, wynosił się nad innych, ale umiał uznać przewagę Antka
Po powrocie z więzienia żył z Tereską "żołnierką" na oczach całej wsi, nie dbając o opinię kobiety. Znudziła mu się szybko, drażnił go jej płacz i uległość. Znowu zaczął adorować Jagnę. On jeden bronił jej przed rozjuszonymi kobietami
