H. Sienkiewicz Jamioł, bohaterka główna; sierota. Jest cicha, smutna, wydaje się otępiała, nie zwraca uwagi na wydarzenia wokół niej, nawet ich nie rozumie. Przyzwyczajona do opieki matki liczy na to, że dorośli zajmą się nią. Jest to bezradna, słaba, mała dziewczynka. Miała drobną twarzyczkę i ogromne niebieskie oczy, dziwnie spokojne i odrobinę ciekawe
Narrator nic nie mówi o jej uczuciach, psychice. Przedstawia ją jako słabą istotę, opuszczoną przez wszystkich, a więc skazaną na zagładę
