Podróże z Herodotem - plan wydarzeń
1. Narrator wspomina studia na Uniwersytecie Warszawskim i swoje pierwsze spotkanie z „Dziejami” Herodota.
2. Dziennikarz opisuje tłumaczenie dzieła przez Seweryna Hammera w czasie cenzury PRL-u oraz jego uniwersalność i potencjał aktualizacyjny.
3. Pierwsza podróż do Indii i pierwsze doświadczenia z obcą kulturą, problemy z językiem i samotność w nieznanym świecie.
4. Refleksje nad opisami Indii przez Herodota, ich dzikością i niezrozumiałością.
5. Nauka angielskiego jako sposób na pokonanie bariery językowej i poznanie kultury Indii.
6. Podróż do Chin i fascynacja chińską filozofią – taoizmem i konfucjanizmem.
7. Refleksje nad Wielkim Murem i jego symbolicznym znaczeniem jako granicy i narzędzia kontroli.
8. Trudności w zdobywaniu informacji i rola tłumacza jako pośrednika.
9. Pobyt w Senegalu, uczestnictwo w afrykańskim festiwalu, refleksje nad kulturą négritude.
10. Historia niewolnictwa związana z wyspą Gorée jako przypomnienie tragicznej przeszłości Afryki.
11. Odkrywanie różnic między kulturami poprzez spontaniczność i rytmiczność teatru afrykańskiego.
12. Wyobrażenia o Herodocie jako nieustannie ciekawym świata wędrowcu, który zbiera historie z różnych kultur.
13. Analiza „Dziejów” jako pierwszego wielkiego reportażu, łączącego mit, historię i codzienność.
14. Narracja Herodota o wielkich bitwach, takich jak Plateje czy Mykale, zestawiona z refleksjami nad uniwersalnymi mechanizmami władzy i konfliktu.
15. Analiza postaci Kserksesa jako władcy kierowanego pychą i przeznaczeniem.
16. Podróż do Halikarnasu (Bodrum) i wizyta w miejscu urodzenia Herodota i w Muzeum Archeologii Podwodnej.
17. Refleksje nad warsztatem Herodota i jego metodami zbierania materiałów.
18. Rozważania narratora nad znaczeniem pamięci w kształtowaniu historii oraz analiza różnic między obiektywną historią a jej subiektywnymi narracjami.
19. Praca w Afryce, kolejne relacje z pobytu w Dar es-Salaam i Chartumie, gdzie narrator obserwuje konflikty i różnorodność kulturową.
20. Porównania współczesnych wydarzeń z opowieściami Herodota o ludach i wojnach starożytnych.
21. Kapuściński odkrywa, że podróżowanie pozwala lepiej zrozumieć siebie i innych.
22. Historia staje się opowieścią o ludziach i ich tragicznych losach, a podróże autora – sposobem na przekraczanie granic czasu i kultury.
