Przygody Hucka - geneza utworu i gatunek
Autor Mark Twain rozpoczął pisanie książki „Przygody Hucka” w 1876 roku, wkrótce po opublikowaniu „Przygód Tomka Sawyera”. Prace trwały jednak kilka lat. Wydanie „Przygód Hucka” nastąpiło w 1884 roku w Wielkiej Brytanii, a w 1885 roku w Stanach Zjednoczonych.
Twain spędził dzieciństwo w Hannibalu w stanie Missouri, który stał się inspiracją dla fikcyjnego miasteczka St. Petersburg w obu powieściach. Jego doświadczenia z życia nad rzeką Missisipi, pracy jako pilota parowca oraz wiedza o życiu na południu USA dostarczyły mu bogatego materiału do tworzenia realistycznych i barwnych opisów. Powieść powstała w czasie gorącej dyskusji o rasizmie i niewolnictwie w Ameryce. Twain był świadkiem brutalności i niesprawiedliwości rasowej, co głęboko wpłynęło na jego poglądy i znalazło odzwierciedlenie w tematyce powieści. Wydanie „Przygód Hucka” przyczyniło się do wzmocnienia tych dyskusji.
Klasyfikacja książki Przygody Tomka Sawyera, jak i „Przygód Hucka” nie jest prosta. Jest to bowiem powieść wielogatunkowa dla młodzieży, która łączący w sobie elementy powieści przygodowej, pikareski (powieści o przygodach sprytnego i bezczelnego bohatera), obyczajowej, satyry i powieści o dojrzewaniu. Dzięki tej różnorodności gatunkowej książka Twaina nie tylko bawi, ale także zmusza do refleksji nad ważnymi problemami społecznymi i moralnymi.
