Nazwa "robak" jest często nadużywana w mowie potocznej, przyjęło się stosować ją do określania wszystkich stworzeń mających nieprzyjemne dla człowieka cechy zewnętrzne (obły wygląd). Nie jest to poprawne z punktu widzenia biologa, a w szczególności zoologa.
Nazwa ta powinna być stosowana w odniesieniu do obleńców, płazińców, pierścienic. Zwierzęta te to przeważnie groźne pasożyty (potrzebują innego organizmu do rozwoju i rozmnażania, czyli tzw. żywiciela i są dla niego niekorzystne), w tym także niebezpieczne dla człowieka.
Przedstawicielem typu płazińców jest tasiemiec, który żyje m.in. w jelicie cienkim człowieka. Jego charakterystyczne cechy to:
- Spłaszczone budowa, ciało podzielone na główkę, szyjkę i człony
- Haczyki i przyssawki u tasiemców uzbrojonych
- Obojnaki - mają cechy zarówno męskie jak i żeńskie
Przedstawicielem typu pierścienic jest dżdżownica (gromada wieloszczety). Do tego typu zaliczane są również gromady: skąposzczetów i pijawek. Cechy pierścienic to:
- Ciało podzielone na pierścienie, czyli segmenty
- Oddychanie całą powierzchnią ciała
- Żyją w miejscach o dużej wilgotności i w wodzie
Stosując nazwę "robak" należy się zatem zastanowić czy jest ona używana poprawnie.