Nazwa "robak" jest często nadużywana w mowie potocznej, przyjęło się stosować ją do określania wszystkich stworzeń mających nieprzyjemne dla człowieka cechy zewnętrzne (obły wygląd). Nie jest to poprawne z punktu widzenia biologa, a w szczególności zoologa.

Nazwa ta powinna być stosowana w odniesieniu do obleńców, płazińców, pierścienic. Zwierzęta te to przeważnie groźne pasożyty (potrzebują innego organizmu do rozwoju i rozmnażania, czyli tzw. żywiciela i są dla niego niekorzystne), w tym także niebezpieczne dla człowieka.

Przedstawicielem typu płazińców jest tasiemiec, który żyje m.in. w jelicie cienkim człowieka. Jego charakterystyczne cechy to:

  • Spłaszczone budowa, ciało podzielone na główkę, szyjkę i człony
  • Haczyki i przyssawki u tasiemców uzbrojonych
  • Obojnaki - mają cechy zarówno męskie jak i żeńskie

Przedstawicielem typu pierścienic jest dżdżownica (gromada wieloszczety). Do tego typu zaliczane są również gromady: skąposzczetów i pijawek. Cechy pierścienic to:

  • Ciało podzielone na pierścienie, czyli segmenty
  • Oddychanie całą powierzchnią ciała
  • Żyją w miejscach o dużej wilgotności i w wodzie

Stosując nazwę "robak" należy się zatem zastanowić czy jest ona używana poprawnie.