Dwuwarstwowe tynki wyrównuje się poprzez zacieranie pacą styropianową. Płaszczyzna lica tynku jest wyznaczana za pomocą pasów albo listew kierunkowych. Płaszczyzna tynków powinna być gładka, ale faktura powinna być szorstka. Dwuwarstwowe tynki są wykonywane w pomieszczeniach o gorszym standardzie. Trójwarstwowe tynki wykonuje się podobnie jak tynki dwuwarstwowe, ale dodatkowo robi się gładź. Te tynki wykonuje się wewnątrz oraz na zewnątrz danego budynku. Gładź jest wykonywana po stwardnieniu narzutu a zaciera się ją styropianową packą nie zostawiając żadnych smug. Płaszczyzna tynków powinna być równa i gładka. Trójwarstwowe tynki pospolite należy wykonywać bardziej dokładnie niż dwuwarstwowe tynki. Tynki wapienne - wewnętrzne służą do wykonywania ścian oraz sufitów wewnątrz. Z powodu na małej odporności na warunki pogodowe nie są one stosowane na zewnątrz. Wapienne tynki tworzą korzystny mikroklimat, tzn. łatwo przyjmują oraz oddają wilgotność, co powoduje, że ściana oddycha. Cementowo-wapienne tynki (zewnętrzne i wewnętrzne) wykonywane są przeważnie na zewnątrz danego budynku. Jako wewnętrzne tynki są one stosowane w pomieszczeniach o wysokiej wilgotności np. suszarnie, pralnie, elementach ceramicznych i betonowych jako druga warstwa tynku -narzut. Cementowe tynki (wewnętrzne i zewnętrzne) są stosowane w przypadku, gdy tynk powinien być wodoszczelny i narażony jest na mechaniczne uszkodzenia. Jest on stosowany na cokołach i ścianach fundamentowych pod izolacją przeciwwilgociową. Wapienno-gipsowe tynki (wewnętrzne) są stosowane zamiast wapiennych tynków na drewnianym podłożu. Wapienno-gipsowe tynki posiadają lepszą przyczepność do ściany i szybciej twardnieją aniżeli wapienne tynki. Gipsowe tynki (wewnętrzne) są stosowane tylko wewnątrz budynków do wnętrz, które nie narażone są na wilgoć. Te tynki są dość gładkie i szybko schną, a także nadają się na drewniane podłoża. Tynki szlachetne są tynkami dekoracyjnymi o specjalnie wybranych składnikach, specjalnym zabarwieniu i fakturze. Rodzaje szlachetnych tynków: zmywany, nakrapiany, gładzony, cyklinowany, młotkowany, nakłuwany, kamieniarski, szlifowany. Tynki szlachetne powinny być wykonywane po ukończeniu wszystkich prac, których późniejsza realizacja mogła by spowodować uszkodzenia w tynku. Przed startem prac tynkarskich należy: ukończyć wszystkie roboty surowego stanu, wykończyć wszystkie instalacyjne roboty pod tynkowe, zamurować wszystkie bruzdy, osadzić wszystkie ościeżnice drzwiowe i okienne. Grubość szlachetnych tynków jest zależna od rodzaju danego tynku, sposobu wykonania i jego struktury wynosi: 3-20 mm. Zaprawa tynkarska jest złożona z wiążących materiałów w postaci winylowo akrylowej wodnej zawiesiny. Zewnętrzne tynki z tynkarskiej masy plastycznej można stosować jako fakturową warstwę na wielko wymiarowej powierzchni betonowych elementów lub jako wykończenie fasady budynków o monolitycznej konstrukcji. Sposób przygotowania tynkarskiej masy: 66% ilości stanowi woda, a suche składniki to (wapno hydrozytowate, piasek, mączka marmurowa zmieszana z celulozą i pigment przetarty przez sitko). Czas wymieszania składników wynosi około 20 minut. Nakrapiane tynki mogą być wykonane ze szlachetnej zaprawy a nanoszone są od dołu w górę mechanicznie lub ręcznie. Do obrzutki płaszczyzny szlachetnego tynku jest wykorzystywana cyklina, packi albo dłut (w tynkach kamieniarskich).
