"Taki jest jednak zawsze pierwszy odruch beznadziejności: wiara, że w samotności cierpienie zahartuje się i wysublimuje jak w ogniu oczyszczającym. Mało ludzi potrafi naprawdę znieść samotność, ale wielu marzy o niej jak o ostatniej ucieczce. Podobnie jak myśl o samobójstwie, myśl o samotności bywa najczęściej jedyną formą protestu, na jaką nas stać, gdy wszystko zawiodło, a śmierć ma w sobie jeszcze ciągle więcej grozy niż uroku."(Część I - Praca, dzień po dniu) 

" Tylko w więzieniu łatwo jest zrozumieć, że życie bez czekania na cokolwiek nie ma najmniejszego sensu i wypełnia się po brzegi rozpaczą."(Część I - Praca, dzień po dniu)

" Ale czy może być większa tortura niż nagłe uświadomienie sobie, że ta nadzieja była tylko złudzeniem podnieconych zmysłów?"(Część I - Praca, dzień po dniu) 

" (...) jeśli człowiek nie ma w życiu jakiegoś określonego celu - (...) to musi mieć przynajmniej na co czekać."(Część I - Ręka w ogniu) 

"Jaki ból sprawia uświadomienie sobie nicości i błahości celu naszych oczekiwań, gdy zostają wreszcie spełnione! Lepiej jest czekać, spodziewając się rzeczy nieosiągalnych nawet, niż mieć wiedzę, że się posiada nikły zaledwie cień dawnych pragnień."(Część I - Wychodnoj dień) 

" Tylko w pochłaniającej wszystko pustce samotności, w ciemnościach zacierających kontury świata zewnętrznego można odczuć, że się jest sobą aż do granic zwątpienia (...)."(Część I - Zmartwychwstanie) 

" Byłem jak ślepiec, który odzyskawszy wzrok, obudził się w próżni pełnej luster, odbijających tylko jego własną samotność."(Część I - Zmartwychwstanie) 

" Dobrze jest mówić o nadziei tym, którzy oczekują czegoś od przyszłości; ale jak natchnąć nią człowieka zbyt słabego, aby położyć kres swoim cierpieniom własną ręką?"(Część II - Krzyki nocne) 

" (...) i jedynego pragnienia, jakie odczuwa podświadomie każdy człowiek - przetrwania w pamięci innych."(Część II - Krzyki nocne) 

"Dante nie wiedział, że nie ma na świecie cierpienia większego, niż doznawać szczęścia na oczach nieszczęśliwych, jeść w obecności głodnych."(Część II - Ural 1942) 

"(...) dla patrzących z boku wieczność trwa tyle co zmrużenie oka, a dla skazanych na swój los zmrużenie oka trwa wieczność."(Część II - Zapiski z martwego domu) 

" Życie (...) jest jak fala morska. Utrzymasz się na grzbiecie - wyrzuci cię na bezpieczny brzeg; nie utrzymasz się - poniesie cię coraz dalej od brzegu."(Część II - Zapiski z martwego domu) 

 "(...) szczęście nie jest nigdy dla biorących tym, czym wydaje się dającemu."(Część II - Męka za wiarę) 

" (...) nie ma takiej rzeczy, której by człowiek nie zrobił z głodu i bólu."(Część II - Głód) 

" Przekonałem się wielokrotnie, że człowiek jest ludzki w ludzkich warunkach, i uważam za upiorny nonsens naszych czasów sądzenia go według uczynków, jakich dopuścił się w warunkach nieludzkich..."(Gustaw Herling - Grudziński) 

"Miałem już jednak za sobą trzy lata wolności...(...) Wróciłem z takim trudem między ludzi i miałbym teraz od nich dobrowolnie uciekać? Nie, nie mogłem wymówić tego słowa".(Gustaw Herling - Grudziński)