Moje rozważania rozpocznę od pytania, “Czy człowiek powinien przyjmować bez sprzeciwu to, co przynosi los?”. Los jest bowiem przeznaczeniem, którego nie możemy uniknąć, narzucony jest on odgórnie przez bogów i decyduje o nieuniknionej szczęśliwej lub też tragicznej przyszłości. Uważam, że człowiek powinien sprzeciwiać się temu, co narzuca mu los, a niż bezczynnie mu się poddawać, co postaram się udowodnić, przedstawiając kilka wartościowych pozycji.      

    Moim pierwszym argumentem potwierdzającym trafność mojej tezy, jest postawa bohaterki “Antygony” autorstwa Czesława Miłosza. W utworze bohaterka usiłuje wytłumaczyć swojej siostrze, dlaczego chce sprzeciwić się Kreonowi, chociaż miałoby to oznaczać jej śmierć, aczkolwiek Ismena próbuje uspokoić siostrę, mówiąc, że nie ma po co mieszać w przeszłości. W ten sposób Antygona przedstawia postawę buntownika wobec niesprawiedliwego prawa Kreona i losu, który sprawił, że jej brat nie został godnie pochowany. Bohaterka nie godziła się na taką przyszłość, więc wzięła sprawy w swoje ręce i przysypała ciało martwego brata symboliczną garścią ziemi.

       Moim drugim argumentem, który potwierdza moją tezę, jest postawa Antygony 

z “Antygony” autorstwa Sofoklesa. Bohaterka nie godzi się z losem, co przedstawia swoją niezgodą z panującym zakazem pogrzebu Polinejkesa ustalonym przez Kreona. Antygona nie ma zamiaru nie poruszyć tej sprawy, więc dokonuje symbolicznego pochówku garścią ziemi. Taką postawą pokazuje bunt wobec losu, znając konsekwencje tego czynu. Zostaje zamurowana w grocie skalnej i umiera, lecz jej akcje zostają zapamiętane na długo.

        Moim trzecim argumentem, który potwierdza trafność mojej tezy, jest postawa trójki bohaterów książki “Kamienie na szaniec” autorstwa Aleksandra Kamińskiego. Młodzieńcy po dowiedzeniu się o zaistniałej sytuacji w kraju, starają się walczyć oraz pokazywać swój patriotyzm robiąc rzeczy, za które mogliby zostać zabici lub uwięzieni. Przykładem takiej sytuacji jest zdejmowanie flag trzeciej rzeszy i podmienianie ich na polskie przez Alka przy ruchliwych ulicach, na których często mogli znajdować się faszystowscy okupanci. Czyny podobne do tych pokazywały, że nawet młodzi ludzie są gotowi oddać swoje życie za ojczyznę, niż pozwolić, aby ich państwo zostało przejęte przez okupantów. Taka postawa pokazuje, że nie będą się godzić z losem i tym, co on przyniesie, a walczyć z nim aż do śmierci. 

         Podsumowując, stwierdzam raz jeszcze, że człowiek powinien sprzeciwiać się temu, co narzuca mu los, niż bezczynnie mu się poddawać jest zdaniem trafnym i prawdziwym. Pokazuje nam to Antygona Czesława Miłosza, dla której godny pogrzeb jest wart jej śmierci, Antygona Sofoklesa, która buntuje się wobec Kreona, oraz trójka bohaterów lektury “Kamienie na szaniec”, którzy ryzykują własną wolnością bądź życiem, aby podtrzymać rodaków na duchu. Człowiek powinien sprzeciwiać się temu, co narzuca mu los, a nie bezczynnie mu się poddawać.