Kiedy Ula była małą dziewczynką, jej rodzice rozwiedli się, Ula zamieszkała z mamą. Niestety, niedługo potem jej matka zmarła. Półsierota była wychowywana przez ciotki, miała wprawdzie ojca, który był lekarzem. Jednak tata nie potrafił jej stworzyć prawdziwego domu. Relacje Uli z ojcem układały się bardzo niepomyślnie. Córka nie mogła mu wybaczyć, że kiedyś zostawił ją i jej matkę dla innej kobiety. Po śmierci drugiej żony, ojciec zaprosił ją do swojego domu w Olszynach na wakacje. Pisywał też do niej listy, jednak ona nigdy ich nie otrzymała, ponieważ ciotki uznały, że będzie lepiej, jeśli nie będzie utrzymywać kontaktu z ojcem. Na szczęście w końcu ojciec i córka odnajdują wspólny język, wybaczają sobie dawne winy i próbują na nowo ułożyć własne relacje.
Ula jest bardzo delikatną osobą, ma szczupłą i niewysoką sylwetkę, przy tym jest bardzo nieśmiała i niepewna siebie. Jej doświadczenia z dzieciństwa są inne niż jej przyjaciółki Pestki, a ona nie potrafi jej o nich opowiedzieć. Pestka nie rozumie problemów Uli, one jej nie dotyczą, toteż kiedy ta próbuje się zwierzyć przyjaciółce, Pestka myśli już o czymś zupełnie innym. To onieśmiela Ulę i zraża do kolejnych prób. Pestka jest o wiele bardziej stanowcza, Ula często jej ulega, popiera jej pomysły. Sama rzadko jakieś wysuwa, jest zbyt nieśmiała i małomówna. Ula nie lubi mówić o swoich kłopotach, jednak potrafi bardzo dobrze słuchać, wzbudza zaufanie, to właśnie jej zwierzył się Zenek.
Ula Zalewska jest osobą bardzo wrażliwą na cudze nieszczęście i niesprawiedliwość. Kiedy Zenek ukradł pieniądze, zaczęła pracę u pana Jóźwiaka, żeby zarobić potrzebną sumę i oddać przekupce. Żal jej było też bezdomnego psa Dunaja, więc się nim zaopiekowała.
