w mitologii greckiej był królem Koryntu i przyjacielem bogów, którzy zapraszali go nawet na Olimp, gdzie pijał nektar i jadł ambrozję, więc był zawsze zdrowy i silny
Niestety, Syzyf miał też wady: był gadułą, lubił się przechwalać swą zażyłością z bogami. Brak mu było dyskrecji, nie umiał utrzymać żadnej tajemnicy. Gdy okazało się, że cierpliwość bogów ma swoje granice, Syzyf postanowił ich przechytrzyć. Dzięki niemu ludzie przestali umierać. Ratując własne życie, Syzyf odważnie przeciwstawił się bogom. Wiele osiągnął - na pewien czas udało mu się pokonać śmierć
Bogowie okrutnie go ukarali. Praca, którą przez wieki ma wykonywać Syzyf, stała się symbolem działania bezskutecznego, nie przynoszącego rezultatów. Z drugiej jednak strony jest też Syzyf wyrazem tęsknot człowieka za pokonaniem śmierci, zakosztowaniem życia wolnego od cierpień i trosk
