Moją ulubioną postacią, która zmusiła mnie do pewnej refleksji jest Urszula Zalewska, córka doktora Zalewskiego. Jej matka zmarła, a ojciec ożenił się ponownie, zostawiając dziewczynkę pod opieką ciotek. Ula mieszka w Warszawie, ale na wakacje przyjeżdża do wsi Olszyny.

Nie wiadomo dokładnie ile Ula miała lat. Wiemy tylko, że była młodsza od tytułowego bohatera, a ten miał lat szesnaście.

Ula była szczupłą, wysoką, zgrabną dziewczyną, a przy sobie prawie zawsze miała wiklinowy koszyczek.

Usposobienie dziewczynki było spokojne, delikatne i miłe. Cechowała ją ostrożność, powaga, pojednawczość, zrównoważenie, solidność, łagodność i wysoka kontrola nad sobą. Ula nie była osobą wybuchową. Stała cicho, gdy dowiedziała się, że na wyspie jest ktoś obcy, lub gdy nakryła z innymi Zenka na kradzieży.

Urszula sprawiała wrażenie osoby pojętnej i zdolnej, choć w powieści nie było informacji na ten temat. Ula była zaradna i udowodniła to, gdy pomogła obcemu na ich pierwszym spotkaniu, i gdy spłaciła dług Zenka.

Była życzliwa wobec innych ludzi. Zdobyła przyjaźń pani Cydzikowej i miała przyjaciół: Pestkę, Mariana i Julka. Jednak wyjątkiem był jej ojciec. Jego traktowała z chłodem, ale z szacunkiem. Było tak dlatego, ponieważ dziewczynka miała ojcu za złe, że odszedł do „tamtej pani”, a ją zostawił z ciotkami. Z czasem jednak ich stosunki ociepliły się.

Stosunek Uli do siebie jest trudny do opisania. Nie była asertywna i brakowało jej pewności siebie. Na pewno była wobec siebie wymagająca i sprawiedliwa w ocenie swojego postępowania. Zdawała sobie sprawę, że dobrze zrobiła spłacając dług przekupce, ale żałowała, że nie poprosiła wcześniej ojca o pomoc.

Dziewczyna obowiązki traktowała poważnie. Wywiązywała się z swoich obowiązków wobec kolegów czy rodzica. Była punktualna.

O człowieku świadczą jego czyny, więc mogę śmiało napisać, że Urszula Zalewska była dobrą dziewczyną. Zrobiła też kilka złych rzeczy - okłamywała ojca i złamała obietnicę daną Zenkowi, ale patrząc na motyw jej działania myślę, że inaczej postąpić nie mogła. Ula imponuje mi i wzbudziła moją sympatię. Gdybym ją poznała osobiście, postarałabym się dołączyć do grona jej przyjaciół.