Człowiek, nawet ten bardzo zły, ma prawo w każdej chwili stać się lepszym. Doskonałym tego przykładem jest główny bohater powieści Henryka Sienkiewicz, Andrzej Kmicic.
Był on młodzieńcem pochodzącym z bogatej rodziny szlacheckiej, dobrze skoligaconej. Miał charakter człowieka otwartego ni szczerego, dlatego też umiał śmiało wyrażać swoje uczucia. Był bardzo dobrym żołnierzem, Jednak, tak jak każdy człowiek, posiadał również wady. Lubił hulanki i swawolne zabawy. Ogół uważał go za zabijakę, gdyż często swoje potyczki rozstrzygał siłą i okrucieństwem. Jego poczynania sprawił, iż bohater zaczął odczuwać wyrzuty sumienia i stracił dobre imię wśród ludzi oraz u najbliższej swego serca- Oleńce.
Po krótkim czasie od ich pierwszego spotkania ukochana zauważyła porywczość wybrańca oraz jego lekkomyślność. Najlepszym przykładem jest nikczemne zachowanie w Lubiczu, dokąd Kmicic przyjechał do swoich kompanów. Jego podwładni dobrze zabawiali się w karczmie, co odpowiadało bohaterowi, który przyłączył się również do hulanek. Pijani żołnierze zaczęli strzelać z myśliwskich pistoletów obrazy i przypadkowo w portrety billewiczowskich przodków. Ta nieprzyzwoita zabawa stała się przyczyną pierwszych nieporozumień Oleńką. Stawia ona warunek Kmicicowi, żąda oddalenia się od niego kompanów. Bohater zaczyna odczuwać skruchę .Jednak nie na długo. Gdy dowiedział się o poczynaniach Butrymów, chciał zemsty. Spalił całe Wołmontowicze. Oleńka potępia jego zachowanie. Nie chce już miłości ukochanego.
Wszystkie wydarzenia świadczą o bezlitosnym nastawieniu Kmicica do wrogów. Ukazuje swoją wybuchowość oraz niezrównoważeni. Swoją postawą daje do zrozumienia, jaki jest naprawdę. Dla szlachty jest idealnym żołnierzem, jednak dla ludzi i Oleńki okazuje się brutalnym człowiekiem.
Jednak każdy człowiek ma prawo popełniać błędy i starać się je naprawiać.
Kmicic pragnie zmiany na lepsze. Chce służyć ojczyźnie, by odpokutować swe karygodne czyny.Za rada Wołodyjowskiego przyłącza się do Janusza Radziwiłła. Jednak ten pomysł okazuje się złą drogą do uczciwego życia. Zmazuje dawne winy, lecz uzyskuje nowe miano - zdrajcy. Gdy uświadamia sobie kolejne złe czyny, chce w inny sposób zmienić swe postępowanie. Zmienia swoje nazwisko na Babinicz, bo jest świadom, iż Kmicic jest przeklęty. Gotów jest oddać życie w walce o obronę Częstochowy.
Andrzej Kmicic ukazuje znacznie swoją poprawę. Sam Jan Kazimierz nie zawiódł się na Babiniczu, gdyż to jemu zawdzięcza życie. Wiele razy bohater ukazywał swoje męstwo i odwagę.
Złe postępowanie Kmicica z czasem zmienia się. Ukazują one, iż człowiek ma prawo zmienić swe postępowanie. Bohater daje dobry przykład człowieka, który czuje swoje winy oraz chce odpokutować krzywdy. Spowiada się księdzu Kordeckiemu.
Moim zdaniem powinniśmy wspierać takich ludzi oraz pomagać im w zadośćuczynienie i poprawie na lepsze życie, tak, jak zrobił to Andrzej Kmicic.
