J. K. Rowling wykreowała w swojej książce jednego z najpopularniejszych dziecięcych bohaterów naszych czasów- Harryego Pottera. Jednak to nie nim pragnę się zająć. Moim zadaniem będzie przedstawienie Hermiony Granger, szkolnej przyjaciółki Pottera.
Dziewczynka urodziła się w typowej rodzinie mugoli- jej rodzice byli dentystami. Dostała możliwość odebrania edukacji w szkole czarodziejów, zaś jej ulubionym przedmiotem była numerologia.
Wygląd Hermiony był tak samo nietuzinkowy jak jej charakter. Była bardzo ładną, szczupłą dziewczynką o kręconych włosach. Nie poświęcała swojemu wizerunkowi wiele czasu, ponieważ wolała ciekawsze rzeczy od strojenia się.
Jest ona najlepszą przyjaciółką Harryego, jednak nie od początku polubili się. Poznali się w drodze do Hogwartu i tam właśnie nabrali do siebie dużo dystansu, lecz wraz z akcją ich więzy coraz bardziej mocne.
Jest bardzo ambitna i nawet w wakacje próbuje uczyć się nowych zaklęć. Jej pracowitość odbiła się na jej wynikach naukowych. W była ona najlepszą uczennicą w klasie. Pomagała sobie odrobinę zmieniaczem czasu, aby cofać się w przeszłość, co pozwoliło jej być na każdych zajęciach. Była bardzo inteligentna, co niejednokrotnie pomagało jej wyjść cało z opresji.
Niestety wiele osób jej nie lubiło, ponieważ była dosyć zarozumiała i wiedziała, że w sporach zazwyczaj to ona ma rację. Tylko niektórzy dowiedzieli się, jak dobrze jest być jej przyjacielem. Chętnie pomagała i ratowała innych. To ona pomogła w odnalezieniu Kamienia Filozoficznego, dzięki rozwiązaniu zagadki związanej z eliksirami.
Bardzo imponowała mi jej postawa. Była bardzo wrażliwa, dlatego też nigdy nie przechodziła obojętnie obok potrzebującego pomocy. Przestrzegała wszystkich zasad i zawsze działała fair.
Myślę, że nie była lubiana, bo wszyscy jej zazdrościli sukcesów. Śmiali się z jej nadgorliwości, ale w rzeczywistości sami chcieli być tacy jak ona. Bardzo podobała mi się ta bohaterka i myślę, że jej postawa jest godna naśladowania przez każdego z nas.
