Pochodzenie, związki rodzinne:

Antygona to córka Edypa i Jokasty. Jokasta zaś była matką Edypa, bohaterka tragedii przyszła więc na świat z kazirodczego związku. Podobnie było z jej rodzeństwem: Ismeną oraz Polinejkesem i Eteoklesem. Stało się tak na skutek klątwy, którą dotknięty był cały ród Edypa.

Antygona była siostrzenicą króla Kreona (Jokasta to siostra Kreona).

Wygląd Antygony

Niewiele o tym wiemy. Z słów chóru można wnioskować, że Antygona ma dziewczęcą urodę, jest delikatna, ładna. Jej urodę wielbi Hajmon, zupełnie obojętny na urok Antygony jest natomiast Kreon, niedoszły teść. O Antygonie w tragedii różnie się mówi. Chór nazywa ją "dzieweczką", ale Antygona chwilami zachowuje się jak dojrzała, dorosła, doświadczona kobieta.

Wybory Antygony

Bohaterka tragedii staje przed wyborem: albo ugnie się pod tyranią Kreona i wykroczy przeciw boskim prawom, narażając się na gniew władców świata, albo pochowa zwłoki swojego brata, czym naraża się na utratę życia, bo władca wydał rozkaz zabójstwa każdego, kto złamie jego nakaz. Dla niej jest oczywiste, że należy dochować wierności bogom, dlatego odważnie broni prawa każdego człowieka do pochówku i oświadcza, że Kreon nie ma władzy nad zmarłymi. Jest gotowa na śmierć. Oddaje życie za wartości, które uważa za słuszne. Jest w tym wypadku pewna siebie, zdecydowana, zdeterminowana.

Antygona - buntowniczka

Antygona otwarcie buntuje się przeciwko niesprawiedliwemu prawu wydanemu przez władcę - tyrana. Jest odważna i pewna swoich racji. Jest gotowa oddać życie, byle obronić boskie prawa na ziemi. Uważa, że od ich istnienia zależy istnienie świata. a ten, kto wykracza przeciw nim, zaburza ten porządek i naraża się na gniew bogów.

Antygona wobec rodzeństwa

Wydaje mi się, że choć Antygona jest szlachetna wobec swych poległych braci, których traktuje równo, obu kocha, to jest jednak okrutna wobec swojej siostry, Ismeny. Antygona nie rozumie lęku siostry, nie współczuje jej. Z pogardą odrzuca jej pomoc, kiedy Ismena decyduje się wziąć na siebie część winy siostry. Antygona rani Ismenę, sprawia jej cierpienie.

Ocena postaci

Bohaterka tragedii Sofoklesa to postać posągowa, monumentalna, właściwie bez wad. Jest kobietą żelaznego charakteru, jest niezwykle odważna. Imponuje swoją determinacją, tym, że mimo straszliwej kary nie waha się spełnić obowiązku wobec zmarłego brata. Ten gest to jednocześnie znak wszystkiego, w co Antygona wierze - boskie prawo rządzące światem, porządek i harmonia, jakie to prawo gwarantuje.