Moim ulubionym bohaterem mitycznym był Prometeusz. Był on jednym z tytanów, którzy przeżyli tytanomachię. Gdy na świecie nie było żadnych ludzi, Prometeusz postanowił stworzyć istoty na podobieństwo bogów. Do stworzenia ludzi użył gliny, łez oraz kilku iskier które skradł z rydwanu Heliosa – Boga Słońca. Okazało się, że stworzony przez niego człowiek jest istotą niedoskonałą. Człowiek był bezbronny i bezsilny w stosunku do otaczającego go świata. Prometeusz bardzo kochał ludzi, opiekował się nimi, uczył ich umiejętności wymaganych do przetrwania na ziemi. Nauczył ich jak siać ziemię, jak polować na zwierzęta, jednym słowem – chciał aby ludzie nauczyli się sztuki przetrwania na ziemi. Uznał wtedy, że skradnie z wielkiego spichrza bogów ogień, i dał go ludziom. Dzięki ogniowi, w każdym ludzkim domu można było się ogrzać, upiec mięso, wypalić z gliny naczynia oraz odstraszyć zwierzęta. Dobry tytan uczył ludzi dobrze używać ognia. Dzeusowi się to nie podobało. Następnie Prometeusz po wypuszczeniu na świat wszystkich złych rzeczy przez Dzeusa postanowił odpłacić się mu podstępem za podstęp. Zabił wołu i podzielił go na dwie części. Wziął najdelikatniejsze mięso i owinął je w skórę, a kości nakrył tłuszczem. Udał się następnie do Dzeusa i powiedział mu aby ten wybrał co ludzie będą mu składali w ofierze. Dzeus nie wykrywszy podstępu, bezmyślnie wybrał tę gdzie było najwięcej tłuszczu myśląc że pod tą warstwą będzie się znajdowało się najsmaczniejsze mięso. Natychmiast odkrył warstwę tłuszczu, lecz okazało się, że pod nią były same kości. Wyrok został wydany. Odtąd ludzie składali bogom w ofierze kości i tłuszcz. Dzeus postanowił się krwawo zemścić, więc kazał przykuć go do skały, żeby codziennie ptak wyjadał mu wątrobę, która w nocy będzie się regenerowała. To była jego kara za oszukiwanie samego Dzeusa i stworzenie ludzi. Prometeusza uważam za mojego ulubionego bohatera, ponieważ tak kochał ludzi że narażał się swoim przyjaciołom, bo chciał ułatwić ludziom życie. Był tak dobry, że musiał za to ponieść za to karę. Lecz to też zniósł, bo męczył się za istoty, które stworzył – ludzi. Więc mogę pewnie i śmiało powiedzieć, że „Mój ulubiony bohater mityczny” to Prometeusz.