Tytułowa bohaterka dramatu Juliusza Słowackiego "Balladyna" oraz jej siostra Alina różniły się między sobą jak przysłowiowe ogień i woda. Mimo że łączyło je tak bliskie pokrewieństwo, każda z nich stanowiła przeciwieństwo dla drugiej.
Na pierwszy rzut oka widoczne są różnice w ich wyglądzie. Tym, co je łączy, są młodość i uroda, jednak nikt nie rozpoznałby, że to siostry. Balladyna to smukła kobieta o czarnych oczach i hebanowych włosach, które kontrastują z alabastrem jej cery. Bywa ponura i zamknięta w sobie. Alina natomiast nosi blond warkocz opadający jej na plecy, jest raczej wysoka i szczupła. Jej wesołe oczy w kolorze fiołków sprawiają, że robi wrażenie dziewczyny pogodnej i wesołej, a przy tym spokojnej i posłusznej.
Różnice w urodzie nie są jednak tak głębokie jak różnice charakterów obu sióstr. Prawdomówna Alina jest delikatna, łagodna i dobroduszna, nie skrzywdziłaby żadnego stworzenia. Jest oddana rodzinie, darzy szczerą miłością matkę i siostrę. Do tego jest dobrą gospodynią, wie jak zatroszczyć się o dom, nie uchyla się od obowiązków jak jej siostra. Jedyną jej wadą jest zbytnia łatwowierność, a wręcz naiwność, która sprowadziła na nią śmierć.
Balladyna to całkowite zaprzeczenie swojej siostry. Jest dwulicową, chciwą egoistką. Jej obłuda i wyrafinowanie objawiają się w stosunkach z rodziną. Balladyna pozoruje jakieś ciepłe uczucia dla matki i Aliny. Często zdarza się, że odezwie się do niech niegrzecznie, opryskliwie, nie okaże należnego matce szacunku. Nie lubi pomagać w prowadzeniu gospodarstwa, dlatego nierzadko udaje tylko zaangażowanie, a w rzeczywistości wolałaby, aby wszyscy ją wyręczali i traktowali jak księżniczkę. Jej skrywanym marzeniem jest wyrwanie się z rodzinnego domu. Spala ją żądza władzy i pieniądza, pragnie ciekawszego i bardziej urozmaiconego życia. Alina padła ofiarą niezaspokojonych ambicji swej siostry. Aby zostać żoną księcia Kirkora, Balladyna zamordowała Alinę, gdy zbierały maliny i porzuciła jej ciało w lesie. Postąpiła tak, gdyż Kirkor mógł wybrać zamiast niej Alinę, a wtedy to siostra zaznałaby tego wszystkiego, o czym marzyła Balladyna.
Balladyna była okrutna i bezwzględną królową. Wydała wyrok śmierci na własną matkę, wypędzając ją z zamku. Balladyna jest całkiem przesiąknięta złem, jest podła i pozbawiona cieplejszych uczuć. Robi użytek z własnej urody, aby umocnić swoją władzę. Wykorzystuje innych ludzi do własnych celów i zupełnie się nie liczy z ich dobrem. Za wszystkie złe uczynki spotyka ją na końcu kara, która uświadamia nam, że nie wolno dążyć do własnego szczęścia po trupach.
Podsumowując mogę powiedzieć, że Alina jest przykładem cnotliwej i dobrej córki. Jest oddana rodzinie, prawdomówna i szczera i nigdy nie sprawia innym ludziom krzywdy. Mimo iż Balladyna jest czarnym charakterem w tym utworze, a może właśnie dlatego, uważam iż jest ona postacią dużo barwniejszą i interesującą. Takie osobowości często przykuwają uwagę i wydają się czytelnikowi ciekawsze.
