Egipt jest położony w Afryce Północnej, nad rzeką Nil, jedną z największych rzek świata. Jego obszar to raptem 30000 km2, a cały kraj znajduje się w północnej części doliny Nilu. Dolina Nilu nazywana też Dolnym Egiptem, ciągnie się aż do ujścia rzeki do Morza Śródziemnego. Z kolei Górny Egipt to węższa (szerokość od 20 do 50 km) dolina Nilu, prowadząca od pierwszej katarakty do wierzchołka Delty. Kataraktami Nilu nazywa się gwałtowne progi jego wód, ukształtowane tak, ponieważ rzeka płynie przez tereny o podłożu skalistym, i zanim z gór spłynie w dolinę, jej prąd jest bardzo bystry, co wytwarza wiry i raptowny spadek wody w rzece.
Od Zachodu Egipt graniczy z Pustynią Libijską a Pustynia Arabska sąsiaduje z tym krajem od Wschodu. Od Północy Egipt jest otoczony Morzem Śródziemnym, a południową granicę stanowi owa wymieniona wyżej katarakta. Z innymi krajami Bliskiego Wschodu i Półwyspem Arabskim łączy Egipt jedynie wąski przesmyk.
Pora deszczów tropikalnych jakie spotkać można w Abisynii to czas, gdy wody Nilu przybierają, potem płyną z dużą mocą z gór w kierunku doliny i, nie mieszcząc się w swoim korycie, wylewają się przyległe pola i tereny. To prawdziwy skarb dla Egiptu, gdyż prawie w ogóle nie pada tam deszcz, więc wylewy Nilu to źródło wilgoci oraz żyznej gleby dla uprawnych pól. Rzeka podczas wylewu zawiera w sobie muł, który działa niczym nawoź dla okolicznych pól. W ciągu wielu setek lat gdy wody Nilu opadając wracały do swego koryta, powstała warstwa żyznej ziemi, która służyła i służy do upraw.
Nie było by to zupełnie możliwe gdyby nie pomysłowość i wynalazczość ludu Egipcjan. W ciągu wieków, począwszy od starożytnych czasów, stworzyli oni genialny system kanałów irygacyjnych, grobli i tam, które wstrzymywały podniesione wody Nilu lub kierowały je w wybranym kierunku, doprowadzając wodę do dalej położonych pól, gdzie ludzie czerpali ją za pomocą żurawi studziennych. Egipcjanie wykorzystali siły przyrody i z pustynnego, gorącego i nasłonecznionego kraju zrobili jeden ze starożytnych "spichlerzy świata".
Nil był także bardzo ważnym szlakiem komunikacyjnym Egiptu. Stanowił najtańszy i najprostszy środek komunikacji, z którego korzystało całe państwo. Towary a także bryły do budowy piramid i grobowców oraz świątyń transportowano z kamieniołomów na miejsce docelowe właśnie drogą wodną. Gdy umierał faraon, jednym z elementów uroczystości pogrzebowych była ostatnia podróż Nilem. Kleopatra aby zrobić wrażenie na przybyłych do Egiptu wodzach rzymskich, zapraszała ich na rejs po Nilu.
