Bieguny ziemskie są to punkty na powierzchni Ziemi, znajdujące się w miejscu, gdzie przecina ją oś ziemska. Są one najdalej położonymi obszarami od równika i znajdują się w jednakowej od niego odległości.
Bieguny ziemskie są dwa - północny i południowy. W wyniku zaburzeń w ruchu obrotowym Ziemi zmieniają one położenie do około 30 m od swojego położenia średniego.
Wokół biegunów znajdują się rozległe obszary wiecznego lodu i śniegu. Wpływ mają na to warunki klimatyczne tych terenów, charakteryzujące się najniższymi temperaturami na Ziemi. Występuje tu także największe zachmurzenie na kuli ziemskiej oraz duże ilości opadów i gwałtowne wiatry. Średnia temperatura zimy na biegunie północnym wynosi -40°C, natomiast na biegunie południowym nawet -60°C. Istnieją tu dwie pory roku, letnia i zimowa. W porze letniej trwa tzw. dzień polarny (słońce nie zachodzi), a w zimowej - noc polarna.
Wokół bieguna południowego rozciąga się, prawie w całości pokryty lądolodem, kontynent - Antarktyda. Grubość lodu sięga tu 4 300 m. Na biegunie północnym znajduje się Arktyka, która jest zamarzniętym morzem. Lodowce obu obszarów biegunowych pozostają w ciągłym ruchu.
Na Antarktydzie życie jest możliwe jedynie na wybrzeżach. Występują tu mchy i porosty, a ze zwierząt - pingwiny, foki, wiele gatunków ptaków, a w wodach morskich ryby i wieloryby. Obszar Arktyki zamieszkują natomiast foki i niedźwiedzie polarne oraz liczne ptaki.
Obszary okołobiegunowe stanowią największe dziewicze tereny na kuli ziemskiej. Ludzkość zaczęła je poznawać i badać dopiero na przełomie XIX i XX w. Antarktyda pozostaje jedynym niezamieszkałym kontynentem na Ziemi. Mieści się tu jedynie kilka stacji naukowo-badawczych.
