Jowisz jest największą planetą Układu Słonecznego, piątą w kolejności oddalenia od Słońca.
Średnica planety wynosi 142,8 tys. km, co odpowiada 11,2 średnicom Ziemi. Jej ruch obiegowy wokół Słońca, trwa 11 lat i 315 dni, obrotowy natomiast - 9,93 godzin.
Jowisz zbudowany jest głównie z wodoru. Dominuje on w atmosferze planety, gdzie stanowi 82% jej składu, poza tym 17% stanowi hel oraz 1% pozostałe gazy, takie jak metan, amoniak i para wodna. Powierzchnię planety stanowi warstwa ciekłego wodoru, a wnętrze wodór o pewnych właściwościach metali.
Atmosfera planety dzieli się na równoleżnikowo ułożone pasy. Układ ten spowodowany jest bardzo szybkim obrotem Jowisza wokół własnej osi.
Naukowcy przypuszczają, że w przyszłości Jowisz może stać się gwiazdą. Obecnie oddaje on 1,9 razy więcej energii niż dostaje od Słońca. Gdyby jego masa była 10 razy większa niż jest aktualnie, mogłoby dojść do zapłonu energii jądrowej i powstania gwiazdy.
Jowisz ma bardzo silne pole magnetyczne, które oddziałuje w odległości 7,14 mln km od jego powierzchni. Jest on także naturalnym nadajnikiem radiowym.
Planeta posiada przynajmniej 16 księżyców, a podejrzewa się, że może ich być nawet ponad 60. Największymi z nich są 4 odkryte przez Galileusza: Ganimedes, Io, Europa i Callisto. Ganimedes jest największym z naturalnych satelitów Jowisza. Jego powierzchnia pokryta jest lodem, na którym widać liczne ślady bombardowań dokonanych przez meteoryty. Io jest zbudowany z siarki i jej związków. Na jego powierzchni znajduje się wiele wulkanów, z których, co jakiś czas, wyrzucana jest ciekła siarka. Europa jest najjaśniejszym z księżyców Jowisza. Jej powierzchnię pokrywa 100 km warstwa lodu, który odbija światło. Callisto natomiast jest księżycem pokrytym największą ilością kraterów. Poza wymienionymi planetę okrążają także inne, mniejsze księżyce. Przypuszcza się, że niektóre z nich mogły być w przeszłości planetoidami, uwięzionymi w polu magnetycznym planety.
W 1610 r. Galileusz odkrył cztery największe księżyce Jowisza, jednak samą planetę jako pierwszy zarejestrował w 1664 r. Robert Hooke. Pierwszą sondą, która przeleciała obok planety była sonda Pioneer. Następnie w jej kierunku wystrzelono sondy Voyager. Ostatnią z wysłanych sond, była Galileo, dzięki której naukowcy poznali częściowy przekrój Jowisza. Poza sondami powierzchnię planety stale obserwuje i fotografuje kosmiczny teleskop Hubble.
