Zarówno prawo Archimedesa jaki i prawo Pascala są konsekwencją praw mechaniki płynów.
Kiedy bowiem ciało zanurzone jest w płynie, w całości lub tylko częściowo to na każdy fragment powierzchni ciała przez ten płyn wywierane jest ciśnienie. Wypadkowa siła nazywana jest siłą wyporu i ma zwrot ku górze.
Można więc sformułować prawo Archimedesa, wg którego ciało zanurzone w płynie jest z niego wypierane z siłą, która jest równa ciężarowi wypartego przez to ciało płynu.
Zależność ta została odkryta bardzo dawno, bowiem Archimedes żył w III wieku p.n.e. Był greckim fizykiem i matematykiem. Oprócz prawa dotyczącego płynów sformułował również wzory na pole powierzchni i objętość walca, kuli i czaszy kulistej. Jako pierwszy stwierdził możliwość tworzenia dowolni dużych liczb.
Twórcą drugiego z podstawowych praw hydro- i aerostatyki był Blaise Pascal. Był to żyjący w XVII wieku we Francji filozof, matematyk i fizyk. Był autorem praw dotyczących podzielności liczb całkowitych. Wprowadził również metodę indukcji matematycznej. Zajmował się kombinatoryką i rachunkiem prawdopodobieństwa.
Jego najbardziej znane prawo mówi, że jeżeli na zamknięty płyn wywierane jest ciśnienie zewnętrzne to jest ono przekazywane niezmienione na każdą część płynu i na ścianki naczynia. Prawo to jest prawdziwe, jeśli można pominąć siły grawitacji.
Ogólnie ciśnieniem nazywa się siłę działającą prostopadle na jednostkową powierzchnię. Jest wielkością skalarną, wyraża się w paskalach (Pa).
Ciśnienie hydrostatyczne jest to ciśnienie, jakie wywiera słup cieczy, zgodnie z kierunkiem siły ciężkości.
Ciśnieniem atmosferycznym natomiast nazywa się wartość ciśnienia, jakie jest wywierane na powierzchnię naszej planety przez powietrze. Za ciśnienie tzw. normalne uznaje się wartość ciśnienia atmosferycznego na poziomie morza. Wynosi ono 1013 hPa.
