Zarówno energia wody jaki i energia wiatru były wykorzystywane od najwcześniejszych czasów. Pierwsze młyny napędzane wiatrakami pojawiły się w Persji już w szóstym wieku. Składały się one z pionowego wału, na którym zamocowane były poziome skrzydła. Jeden z końców wału przymocowany był do elementu młyna, który był odpowiedzialny za rozcieranie ziaren zbóż na mąkę. Był to kamień młyński.

Wiatraki rozpowszechniły się również na terenie krajów europejskich. Miały jednak nieco inna konstrukcję. Były to wiatraki kołowe. Była również możliwość zmiany pozycji wiatraka, tak aby jego ułożenie odpowiadało kierunkowi wiejącego w danej chwili wiatru. Skrzydła w tym wiatraku zamocowane były do pionowego słupa. Natomiast dodatkowo umieszczano z tyły, za konstrukcją drewniany drąg. I to właśnie za jego pomocą możliwa była regulacja pozycji wiatraka.

Mielenie ziarna było pierwsza czynnością , do której młynarze wykorzystywali energię wiatru. Potem zaczęto ja wykorzystywać także do innych celów. Za pomocą specjalnie zbudowanych przekładni możliwe było za pomocą energii wiatru podnoszenie worków wypełnionych ziarnem.

Wiatraki chyba najbardziej rozpowszechniły się wśród Holendrów. Opracowali oni nawet specjalny system wykorzystywany w osuszaniu nadmorskich rejonów. Duży wiatrak poruszający się dzięki energii wiatru napędzał turbinę, która wypompowywała wodę z niżej leżących obszarów.

Większość ludzi zdawała sobie sprawę z tego jak pożyteczna może być energia wiatru. Był tylko jeden minus. Mianowicie praca takiego wiatraka zależała od warunków atmosferycznych aktualnie panujących na danym terenie. Zarówno pogoda bezwietrzna jak i obfitująca w bardzo silne porywy wiatru uniemożliwiała praca wiatraków.

W czasach obecnych, w dobie rozwoju energetyki niekonwencjonalnej energetyka wiatrowa jest chyba najlepiej rozwijającym się działem. W naszym kraju jednak panują niezbyt sprzyjające warunki do rozwoju tego sektora. Tzw. minimalna prędkość startowa wiatru, która jest potrzebna do rozruchu elektrowni wiatrowej to 4 m /s. W Polsce takie wartości wiatr uzyskuje tylko na niewielkich obszarach.

Energia wiatru na szeroką skalę jest wykorzystywana w elektrowniach wiatrowych. Ale opłacalna jest również budowa małych elektrowni na potrzeby kilku lub jednego gospodarstwa. Plus takiego sposobu produkcji energii elektrycznej to stosunkowo niewielki koszt urządzeń do budowy elektrowni oraz prostota jej działania. No i oczywiście oprócz odpowiedniej prędkości wiatru nie istnieją inne warunki, które muszą być spełnione do jej budowy, dlatego może powstawać w zasadzie na każdym obszarze. Jest to bardzo ważne ze względu na trudności z przesyłem energii elektrycznej w niektórych rejonach. Należy również wziąć pod uwagę duże straty energii przy jej przesyle.

Ciekawostką jest, że pierwsza na świecie samoczynnie działająca siłownia wiatrowa powstała na przełomie lat 1887-88. Jej konstruktorem był Amerykanin Charles Brush.

W Polsce do tej pory powstało 40 elektrowni wiatrowych . Ich łączna produkcja to około 785 MWh / rok. Na rok 2005 przewidywana jest produkcja energii elektrycznej na poziomie 0.8 GWh, a na rok 2010 1.2 GWh.

W zależności od mocy można wyróżnić następujące instalacje wykorzystujące energię wiatrową:

* o mocy sięgającej kilkuset kW, 

* o mocy z przedziału 1-5 MW.

Szacuje się, że do osiągnięcia mocy 1 MW konieczna jest średnica wirnika turbiny wynosząca około 50 metrów. Jeśliby elektrownia wiatrowa miała zastąpić typową elektrownię to musiałaby się składać z około 1000 takich wiatrowych generatorów.

Mimo niewątpliwych zalet takich elektrowni ich budowa niejednokrotnie spotyka się z głosami sprzeciwu. Argumentami na "nie" jest niewątpliwie hałas oraz zmiana wyglądu krajobrazu. Naukowcy twierdzą również, że budowa elektrowni wiatrowej powoduje negatywny wpływ na populacje ptactwa występujące na danym terenie.

Również energia wody była wykorzystywana od najdawniejszych czasów. Początkowo podobnie jak energia wiatrowa ułatwiała ona pracę w młynach napędzając żarna. Jednak wykorzystanie energii wodnej szybko ewoluowało. To źródło energii nauczyli się wykorzystywać kowale. Służyły one do napędu miechów i ciężkich młotów. Woda napędzała również urządzenia w tartakach.

Później gdy zaczął rozwijać się przemysł energia wodna przez jakiś czas była niezastąpionym źródłem.

W czasach obecnych w wielu krajach energia elektryczna produkowana przez elektrownie wodne stanowi duży procent całkowitej wytwarzanej energii.

W Polsce udział elektrowni wodnych w produkcji energii jest niewielki , stanowi tylko około 2.7 procent. Największą elektrownią wodną na terenie naszego kraju jest elektrownia na Wiśle, we Włocławku. Osiągalna moc to 160 MW. Jest to niewiele w porównaniu z największymi elektrowniami na świecie.

Wyróżnia się dwa typy elektrowni wodnych,. W zależności od sposobu budowy i działania. Są to elektrownie przepływowe oraz szczytowo - pompowe. W tych drugich istnieje możliwość magazynowania energii.

W zależności od mocy elektrownie wodne można podzielić na trzy grupy. I tak wyróżnia się:

* duże elektrownie , których moc przekracza 10 MW

* elektrownie o mocy z zakresu: 200 kW do 10 MW

* mikroelektrownie - o mocy do 200 kW.

Możliwe jest również wykorzystywanie energii morza. I to zarówno energię pływów morskich jak i energię fal oraz energię cieplną prądów morskich. Największa elektrownia wykorzystująca energię pływów morskich pracuje obecnie we Francji.