pieśń biblijna o charakterze modlitewno-hymnicznym. Zbiór 150 psalmów wchodzi w skład Starego Testamentu. Są wśród nich: hymny sławiące wielkość i dobroć Boga, pieśni dziękczynne, błagalne, patriotyczne, historyczne, profetyczne, często o treści pokutnej lub pouczającej, zwrócone do Boga lub do zbiorowości, którą wzywa się do wspólnej modlitwy.
Zachowany zbiór składa się z pięciu ksiąg, które powstały od XI do III w. p.n.e. Tradycja biblijna autorstwo wielu z nich przypisuje królowi Dawidowi, inne pisali: Asaf, Etan, Heman, Mojżesz, Salomon. Księga Psalmów stanowiła ulubiony modlitewnik w okresie średniowiecza, stąd jej liczne przekłady (na język polski - Psałterz floriański XIV/XV w., Psałterz puławski XV w.). W okresie odrodzenia Psałterz tłumaczyli m.in. M. Rej (1546 - prozą), J. Kochanowski (1579). Późniejsze przekłady to: F. Karpińskiego (1806), L. Staffa (1937), R. Brandstaettera (1968), Cz. Miłosza (1979).
Księga Psalmów odegrała też ogromną rolę w ewolucji poezji lirycznej, stając się punktem wyjścia wielu parafraz i stylizacji. Stała się też wzorem poezji wzniosłej, łączącej sprawy osobiste, religijne, historyczne i obywatelskie. Do wzorów stylu psalmicznego nawiązywali poeci romantyczni, a także J. Kasprowicz, T. Nowak.
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
