uroczysta, podniosła pieśń pochwalna lub błagalna sławiąca bóstwo, bohaterskie czyny, upersonifikowane zjawiska bądź idee, otoczone powszechnym szacunkiem postacie i instytucje. Pisana jest zwykle według schematu przemówienia, poczynając od apostrofy. W utworach tego typu autorzy wypowiadają się w imieniu pewnej zbiorowości, snują rozważania moralne, niekiedy też osobiste. Gatunek wywodzi się ze starożytnej Grecji (pean - hymn na cześć Apollina; dytyramb - Dionizosa). W średniowieczu należał do podstawowych gatunków kościelnej poezji chrześcijańskiej. W oświeceniu prezentowano w hymnach tematy patriotyczne (I. Krasicki Hymn do miłości ojczyzny). W okresie Młodej Polski hymn stał się środkiem wyrażania wielkich problemów egzystencjalnych (Hymny J. Kasprowicza).
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
