tendencja w XX-wiecznej prozie i dramacie, wyrażająca się w zainteresowaniu drobnymi realiami obyczajowymi i społecznymi, życiem środowisk marginesowych, przeciętnymi ludźmi i ich sprawami. Charakteryzuje ją też niechęć do syntez i moralistycznych diagnoz - z jednej strony - oraz z drugiej - zastosowanie potocznego języka i skłonność do naturalistycznej opisowości. Jest pewną odmianą realizmu, tyle że bez jego ambicji poznawczych i literackich.
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
