jeden z trzech rodzajów literackich. Charakteryzuje go dialogowość, wieloprzedmiotowość, przeważnie także fabularność i przeznaczenie do wystawiania na scenie. Brak w nim nadrzędnego podmiotu literackiego, gdyż składa się głównie z wypowiedzi działających postaci. Rola podmiotu ogranicza się do tytułu, spisu postaci, ewentualnie didaskaliów. Sytuacje i postacie działające ukazywane są bezpośrednio i za pomocą dialogu. Wyrazista i skupiona wokół głównego wątku akcja oparta jest na mocno zaznaczonym konflikcie z momentami napięcia i niespodziewanych zwrotów. Dramat może być traktowany różnie. Literacka teoria dramatu traktuje go jako twór językowy, literacki. Teatralna teoria dramatu widzi w nim tylko jeden z elementów sztuki teatru obok aktora, dźwięku, gestu i ruchu, dekoracji, muzyki itp. Tzw. teoria przekładu rozważa relacje między dramatem i spektaklem jako przykład przekładu z jednego systemu znaków na drugi, z systemu znaków językowych na system znaków teatralnych.
