średniowieczny utwór dramatyczny o charakterze filozoficzno-dydaktycznym, który w formie alegorycznej przypowieści o człowieku rozważa abstrakcyjne kwestie moralne. Bohaterami tych utworów były często upersonifikowane pojęcia: Zło, Dobro, Cnota, Występek itp., toczące spór o duszę ludzką. Główną postacią moralitetów był człowiek, każdy, reprezentant rodzaju ludzkiego. Jednym z najstarszych moralitetów jest anonimowy angielski utwór pt. Everyman (1500). Konwencja moralitetowa była często wykorzystywana w dramatach romantycznych, których twórcy starali się w ten sposób przedstawić wewnętrzne rozdarcie człowieka między siły dobra i zła. Przykładem takiej sceny może być walka złych i dobrych duchów o duszę Konrada w III cz. Dziadów A. Mickiewicza.
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
