Symbol ładu, harmonii, porządku, bezpieczeństwa, karainy zmarłych, przestrzeni, bezmiaru, nieskończoności.
POLE UPRAWNE - GRÓB: Dla Abla grobem stało się pole, które uprawiał. Ponieważ Bóg łaskawiej przyjął jego ofiarę, został z zadrości zabity przez Kaina.
ŁĄKA, PASTWISKO NIEBIESKIE: W konwencji "pasterskiej", jako piękna, bujna łąka opisywany jest Raj, gdzie dusza ludzka zazna spokoju, dostatku, będzie bezpieczna pod opieką Boga - pasterza (Psalm 23).
ŁĄKA - NIEBEZPIECZEŃSTWO: W micie o porwaniu Kory przez Hadesa łąka staje się miejscem zagrożenia, to tu dokonano aktu uprowadzenia.
POLA - KRAINA ZMARŁYCH: Pola Elizejskie, Elizjum to miejsce w Hadesie, gdzie przebywają dusze ludzi prawych. Jest to miejsce wiecznego szczęścia, radości, uczt.
ŁĄKI NIEBIESKIE: Uosobiona dusza wchodzi w dialog ze świętym Piotrem, który przybywa ją pocieszyć i zabrać do nieba. Dusza przedstawiona tu jest jako bezradna, nieszczęśliwa istota, zagubiona i osamotniona po tym, jak opuściła ciało w chwili śmierci. Stoi na łące pełnej kwiatów, łąka staje się więc przedsionkiem nieba.
ŁĄKA, POLE - MIEJSCE SZCZĘŚLIWEGO ŻYCIA: Życie szlachcica-ziemianina upływa wśród łąk i pól, które są naturalnym środowiskiem mieszkańców wsi. Obyci z ich pięknem, świeżością, bujnością traktują te obszary jako coś naturalnego, co zawsze będzie istnieć.
POLE - MIEJSCE CIĘŻKIEJ PRACY: Dla bohaterek sielanki, Oluchny i Pietruchy, pole oznacza znój, ciężką pracę. Śpiewają przy niej, ale wyraźnie mówią, że praca pod nadzorem Starosty bywa ponad ich siły.
ŁĄKA - "DEKORACJA" SENTYMENTALNEJ FABUŁY: W utworach sentymentalnych przyroda stanowi tło i scenerię wydarzeń. Laura - pasterka - biegnie polami pod jawor, gdzie ma się spotkać z ukochanym. Tam rozbija o drzewo koszyk z malinami i płacze, bo Filona nie ma. Tam również następuje pogodzenie zakochanych.
ŁĄKA, POLE - SYMBOL SPOKOJU, UKOJENIA, ŁADU, PORZĄDKU: Dla Wertera obcowanie z przyrodą staje się wytchnieniem po ciężkich przejściach emocjonalnych (stał się powodem skandalu towarzyskiego). Z rozkoszą spaceruje polami, z przyjemnością ogląda pracujących tam ludzi. Przyroda staje się dla niego ostoją, gwarantem porządku i piękna panujących na świecie.
STEP - SYMBOL BEZMIARU, NIESKOŃCZONOŚCI, PRZESTRZENI: Step został w sonecie ukazany jako morze, dzięki czemu podkreślony został jego bezmiar, wielkość, nieskończoność.
POLE, ŁĄKA - CZĘŚĆ GOSPODARSTWA: Pola i łąki to majątek Soplicy, sam nadzoruje prace, sam dogląda gospodarstwa, dba, by pracownicy nie pozostawali na polu zbyt długo (praca w majątku trwa do zachodu słońca). Sędzia szanuje także pola innych ludzi - nie pozwala niszczyć uczestnikom polowania chłopskich pól.
POLE, ŁĄKA - OBSZAR OJCZYSTY, UKOCHANY: W Inwokacji poeta zwraca się do Matki Boskiej, by pozwoliła mu wrócić, choćby na skrzydłach wyobraźni:
"Do tych pagórków leśnych, do tych łąk zielonych,
Szeroko nad błękitnym Niemnem rozciągnionych;
(...)
Gdzie bursztynowy świerzop, gryka jak śnieg biała".
POLE, ŁĄKA - SYMBOL SWOJSKOŚCI, POLSKOŚCI, CZEGOŚ BLISKIEGO, KOCHANEGO: Bezmierne łąki i pola nadniemeńskich okolic są opisywane jako coś niezwykle drogiego, pięknego, własnego, do czego jest się przywiązanym, co się kocha. Bohatyrowicze z chęcią wychodzą na pola, śpiewają przy pracy, kochają Niemen i jego okolice.
POLE, ŁĄKA - DOBRO, MAJĄTEK: Ziemia w "Chłopach" jest miarą wartości człowieka, więc dla bohaterów pola mają wymiar wyłącznie materialny. Pola i łąki lipieckie to jednak także sceneria powieści, symbolizują bezkres, tęsknotę, cykl narodzin i śmierci, odradzania się natury. Pole jest ukazywane jak żywa istota: "pola, pogrążone w głęboki sen odpoczywania, jakby dychały niekiej cichuśkim chrzęstem i jakimś echem dziennych zabiegów i trosk - jak dycha mać, kiej przylegnie wpośród dzieciątek, dufnie śpiących na jej łonie...".
ŁĄKA - KREWNA CZŁOWIEKA: W cyklu "Łąka", Leśmian przedstawia przyrodę jako bliską krewną człowieka, który pragnie roztopienia się w naturze, zespolenia z nią. Do podmiotu lirycznego łąka przychodzi jako kochanka, która zagarnia postać mówiącą, bierze ją w posiadanie.
