legendarny założyciel i pierwszy król Rzymu. Miał być synem boga Marsa i Rei Sylwii (córki króla Alba Longa). Jego bliźnim bratem był Remus. Stryj Rei Sylwii, który uzurpował sobie władzę i obawiał się, że bliźniacy mogą mu ją odebrać, kazał zabić Reę Sylwię (zagłodzić pod pretekstem, że jako westalka złamała śluby czystości), a chłopców wrzucić do Tybru. Dzięki boskiej opiece dzieci nie utopiły się, a od śmierci głodowej ocaliła je wilczyca, która codziennie przychodziła karmić chłopców. Następnie zajął się nimi pasterz Faustulus i jego żona Laurencja. Gdy bracia dorośli, pomogli odzyskać tron swojemu dziadkowi - Numitorowi, a następnie zdecydowali się założyć własne miasto.
Ponieważ doszło między nimi do sporu o to, kto będzie królem nowego grodu i nada mu nazwę, postanowili, by zadecydowali o tym bogowie. Udali się na osobne wzgórza, by odprawić święte wróżby - Remus na Awentynie, a Romulus na Palatynie. Bogowie wskazali, że to Romulus ma rządzić. Według zwyczaju zaprzągł więc do pługa woły, by zaorać granice nowego miasta. Zazdrosny o władzę Remus nie tylko szydził z brata, ale też przekroczył świeżo wyznaczoną granicę. Wtedy Romulus zabił Remusa mieczem. Założone przez Romulusa miasto Roma szybko się rozrastało. Romulus przyjmował do niego wszystkich zbiegłych niewolników i skazańców. W mieście nie było jednak kobiet, toteż Rzymianie podstępem porwali kobiety z sąsiedniego plemienia Sabinów i pojęli je za żony. Po śmierci Romulus został ubóstwiony i czczono go pod imieniem Kwirynusa.
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
