prawo stosowane przez szlachtę w XVII- i XVIII-wiecznej Polsce, zezwalające posłowi na zerwanie sejmu lub sejmiku wtedy, gdy nie chciał dopuścić do zatwierdzenia jego uchwał. Tym łatwiej było je stosować, że poseł zgłaszający liberum veto nie miał obowiązku uzasadnienia swojego stanowiska.
Liberum veto wynikało z przyjętej, i w XVII w. doprowadzonej do absurdu, zasady jednomyślności w głosowaniu nad uchwałami sejmowymi. Po raz pierwszy zastosował je poseł upicki Władysław Siciński w 1652 r. (za namową Janusza Radziwiłła), by nie dopuścić do przedłużenia obrad sejmu i zatwierdzenia uchwał niewygodnych dla Radziwiłła. Szlachta uznała liberum veto za główny symbol swojej "złotej wolności" i skuteczną zaporę przeciw próbom wprowadzenia przez króla absolutyzmu.
Stosowanie liberum veto doprowadziło do paraliżu polskiego sejmowania - do 1764 r. zerwano ok. 60% sejmów. Ostatecznie zniesione zostało przez Konstytucję 3 maja.
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
