kiedy utworzony jeszcze w 1861 r. galicyjski Sejm Krajowy wystosował w 1866 r. do cesarza adres ("Przy Tobie, Najjaśniejszy Panie, stoimy i stać chcemy"), w którym zaproponował zawarcie przymierza, cesarz Franciszek Józef I zgodził się na tę propozycję.
W 1867 r. rozpoczęto polonizację urzędów, sądów i szkolnictwa. Powołano nawet Radę Krajową Szkolną - autonomiczny organ zarządzający szkolnictwem podstawowym i średnim. W 1871 r. utworzono resort ministra dla Galicji, spolonizowano Uniwersytet Lwowski i lwowską Szkołę Techniczną, a w Krakowie powołano Akademię Umiejętności.
W wyniku zmiany konstytucji austriackiej w 1873 r. zakończono też proces autonomizacji Galicji. Obok centralnej administracji austriackiej - z namiestnikiem, starostami i dyrektorami policji (w Krakowie i Lwowie) - powołano też instytucje autonomiczne. Siedzibą administracji autonomii był Lwów, a najwyższym organem był Sejm Krajowy, na czele którego stał marszałek. Sejm sprawował kontrolę nad gospodarką Galicji, samorządami powiatowymi i gminnymi, szkolnictwem oraz zatwierdzał przepisy prawne. Oczywiście każda uchwała Sejmu wymagała sankcji cesarza. Ordynacja wyborcza do Sejmu Krajowego była oparta na cenzusie materialnym i kurialnym.
Autonomiczną władzę wykonawczą sprawował Wydział Krajowy (z marszałkiem krajowym na czele) powoływany przez sejm na 6 lat. Zarządzał on gospodarką, finansami, kulturą i opieką społeczną. Wydziałowi Krajowemu podlegały też wydziały powiatowe i gminne.
Sejm Krajowy nadzorował też działalność Rady Szkolnej Krajowej, która kierowała całością szkolnictwa (poza uniwersytetami). Zasiadały w niej osoby mianowane przez cesarza, Wydział Krajowy oraz rady miejskie Lwowa i Krakowa.
Mieszkańcy Galicji byli jednocześnie obywatelami Cesarstwa Austro-Węgierskiego i dlatego brali również udział w wyborach do Rady Państwa, czyli parlamentu. Zasiadali w nim także polscy przedstawiciele.
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
