Odpowiedzi do zadań z podręczników w apce Skul
pobierzfrancuska bohaterka narodowa, zw. Dziewicą Orleańską. Pochodziła z Domrémy (małej wioski na pograniczu Szampanii i Lotaryngii), z biednej rodziny chłopskiej. Na scenie politycznej pojawiła się w 1429 r., kiedy to sytuacja Francji podczas toczącej się wojny 100-letniej (1337-1453 r.) była rozpaczliwa, gdyż 1/5 kraju zajęli Anglicy poparci przez Burgundczyków. Ponadto traktat w Troyes z 1420 r. zalegalizował przejęcie korony francuskiej przez króla angielskiego Henryka V. Francuski delfin Karol VII, który koronował się na króla Francji w 1422 r., nie tylko był człowiekiem słabym i mało energicznym, ale dodatkowo otaczał go krąg intrygującego stronnictwa armaniaków. Kiedy Karol VII był oblegany w Orleanie przez wojska angielskie, Joanna (twierdząc, iż została posłana przez Boga, by uwolnić Francję) wraz ze swoim wujem Durantem Laxartem zjawiła się w garnizonie wojskowym w Vaucouleurs, gdzie przekonana przez nią ludność zakupiła jej konia, zbroję i oręż, a dowódca garnizonu został zmuszony oddać swój oddział do dyspozycji Joanny. Pod jego ochroną Joanna przybyła do Chinon i powiadomiła Karola VII, że Bóg powierzył jej misję doprowadzenia go do koronacji w Reims i uwolnienia Francji od Anglików. Potraktowano ją nieufnie: była przepytywana przez teologów, ale przekonała króla i jego otoczenie do swoich planów. Nie tylko wyzwoliła Orlean, rozbudzając wśród Francuzów wiarę w zwycięstwo, ale doprowadziła też 17 VII 1429 r. w Reims do koronacji Karola VII. Były to pierwsze zwycięstwa Francuzów od ponad pół wieku i stały się punktem zwrotnym wojny 100-letniej. Joanna, której proponowano w podzięce różne zaszczyty, poprosiła jedynie o to, by mieszkańcy jej wioski zostali zwolnieni z płacenia podatków i nadal brała udział w walkach. W czasie szturmu na Compičgne w maju 1430 r. została wzięta przez Burgundczyków do niewoli, a następnie przekazana Anglikom. Na żądanie sprzyjającego najeźdźcom uniwersytetu paryskiego została postawiona przed sądem inkwizycji (z Piotrem Cauchonem, biskupem Beauvais na czele), który popełnił szereg nadużyć i nieprawidłowości i po stronniczym procesie skazał Joannę na karę śmierci jako heretyczkę, kłamczynię i spiskującą z demonami czarownicę. 30 V 1431 r. została spalona na stosie. W 1456 r. została zrehabilitowana przez trybunał kościelny na polecenie papieża Kaliksta III (wcześniej jej apelacja do papieża nie dotarła). W 1909 r. została beatyfikowana, a 11 lat później kanonizowana.