J. Słowacki Beniowski; bohater główny i tytułowy. Kreacja tej postaci jest oparta na przygodach osoby autentycznej, węgierskiego hrabiego, awanturnika, ale zmieniona przez poetę i dostosowana do potrzeb poematu
Tak więc, Maurycy Kazimierz Zbigniew Beniowski, tytułowy bohater poematu Słowackiego, jest polskim ubogim szlachcicem z Podola, sierotą, ma 20 lat, stracił majątek, tzn. niewielką wioskę. W konstrukcji postaci zwraca uwagę przede wszystkim akcentowanie przez autora jej zwyczajności i codzienności. Jest to typowy szlachcic, hulaka i pieniacz. Gdy stracił dziedzictwo, nie bardzo się przejął, postanowił natomiast wyruszyć w świat, szukać szczęścia i majątku
Miał ukochaną, córkę magnata, sprzeciwiającego się małżeństwu jedynaczki z hołyszem, ale nie bajronizował z tego powodu, licząc na wierność Anieli i przyszłe szczęście
Kochał szczerze, ale nie umiał pięknie o tym mówić. Potrafił natomiast walczyć z Sawą o portret ukochanej i cieszyć się z jej listu. Do tego stopnia jest zwyczajny, że wcale nie chce być bohaterem. Wyrusza w świat z bardzo prozaicznych powodów, nie szuka przygód, to one go znajdują. Obserwuje oblężenie Baru, ale nie włącza się do walki, bo ciekawość go popycha, by podążyć za gołębiami Swentyny. Dzielnie i bez namysłu atakuje Rosjan, gwałtownie reaguje na widok portretu Anieli na szyi Sawy. Wciąż więc zachowuje się jak młody szlachcic. Dopiero ksiądz Marek kieruje jego intencje na drogę służby ojczyźnie