(łac. universalis – ‘powszechny’) – dążenie do ujednolicenia wszystkich przejawów życia zgodnie z określonymi zasadami.
Średniowieczny uniwersalizm przejawiał się poprzez następujące dziedziny:
- Wspólna religia - chrześcijaństwo dominowało na całym kontynencie
- Teocentryzm - Bóg znajdował się w samym centrum ludzkiej aktywności, Uważano że wszystko ma się odbywać na jego chwałę
- Wspólny język - wykształceni ludzie porozumiewali się jednym wspólnym językiem - łaciną. Była ona wszechobecna w kościołach i na uniwersytetach.
- Feudalizm - społeczność średniowieczna była podzielona na stany z których każdy miał określone zadania
- Style sztuki - w średniowieczu wyróżnia się dwa główne style w architekturze malarstwie i rzeźbie, gotycki i romański
- Filozofia - najistotniejszymi nurtami w filozofii średniowiecznej były: augustianizm, tomizm i miscytyzm
- Szkolnictwo - jednolity system nauczania obejmował nauczanie tzw. siedmiu sztuk wyzwolonych (trivium: gramatyka, dialektyka, retoryka, oraz quadrivium: geometria, arytmetyka, astronomia, muzyka)
- Wzorce osobowe - występowały trzy wzorce: święty, rycerz i władca
- Anonimowość - wielu średniowiecznych twórców było anonimowych, tworzyli na chwałę Boga a nie swoją
Komentarze (0)