Jak napisać instrukcję
Słowo „instrukcja” pochodzi od łacińskiego wyrazu „instructio”, oznaczającego „uporządkowanie”. Właśnie porządek i chronologia są w instrukcji szalenie ważne. Instrukcja to tekst użytkowy, który pełni bardzo konkretne zadanie – ma kogoś poprowadzić krok po kroku przez wykonanie jakiejś czynności. Może to być coś praktycznego jak przygotowanie ciasta, złożenie namiotu, skonfigurowanie aplikacji czy przeprowadzenie doświadczenia chemicznego.
Pisząc instrukcję, wcielamy się w rolę przewodnika – to od nas zależy, czy odbiorca zrozumie, co ma zrobić i czy wykona zadanie prawidłowo. Właśnie dlatego tak ważne jest, aby tekst był jasny, logiczny i uporządkowany. Instrukcja powinna być napisana prostym językiem, z zachowaniem kolejności działań, a także z uwzględnieniem potencjalnych trudności.
Taki tekst przyda się zarówno w życiu codziennym (np. instrukcja obsługi sprzętu), jak i na lekcjach języka polskiego, techniki, biologii czy chemii – wszędzie tam, gdzie trzeba w sposób praktyczny i zrozumiały przekazać sposób wykonania zadania. Musisz bowiem wiedzieć, że polecenia w twoich podręcznikach i ćwiczenia to także pewna forma instrukcji, tyle że niezbyt rozbudowanej.
Wyróżniamy instrukcje obsługi (użytkowania) oraz instrukcje działania (postępowania).
Schemat instrukcji obsługi jakiegoś urządzenia będzie wyglądał następująco:
- Nazwa urządzenia.
- Przed użyciem – ogólne informacje związane z użytkowaniem produktu lub wymagań technicznych, a także wskazanie czynności, które są konieczne przed pierwszym uruchomieniem (np. podłączenie do prądu, umycie elementów, sprawdzenie blokad bezpieczeństwa).
- Opis – informacje na temat funkcji urządzenia, opis budowy.
- Przygotowanie (montaż) – wskaż czynności konieczne do użytkowania, np. montaż elementów.
- Obsługa krok po kroku – najlepiej w punktach. Zdania w trybie rozkazującym, krótkie i zrozumiałe.
- Konserwacja i czyszczenie – informacje na temat koniecznych czynności, związanych z konserwacją i utrzymaniem w dobrym stanie urządzenia (np. „Umyć elementy w letniej wodzie bez użycia detergentu”, „Zabezpieczyć niewielką ilością smaru elementy…”).
- Zasady bezpieczeństwa – przypomnienie zasad bezpieczeństwa użytkowania i ostrzeżenia przed sytuacjami niebezpiecznymi np. urządzeń elektrycznych, zachowania ostrożności w kontakcie z ostrzami itp.
Tego typu instrukcje znajdziesz przede wszystkim we wszelkich urządzeniach AGD i elektronicznych. Nawet jeśli wiesz, jak dany produkt działa, zawsze należy zapoznać się z instrukcją ze względów bezpieczeństwa, a także w celu zapewnienia poprawnego użytkowania, działania i przedłużenia żywotności urządzenia.
Schemat instrukcji działania w jakimś przypadku:
- Tytuł instrukcji — krótko informuje, czego dotyczy tekst.
- Lista potrzebnych materiałów/składników/narzędzi — wszystko, co będzie potrzebne do wykonania zadania.
- Kroki działania – punkt po punkcie chronologicznie, jasne i logiczne polecenia zaczynające się od czasownika w trybie rozkazującym.
- Wskazówki i ostrzeżenia – czyli informacje dodatkowe: na co uważać, co można zrobić inaczej.
Tego typu instrukcje również często spotkasz w życiu codziennym, np. instrukcje przeciwpożarowe, przepisy kucharskie, instrukcje dołączane do mebli przeznaczonych do samodzielnego składania. Instrukcje działania mogą być w całości napisane w punktach z użyciem punktów (podziału na etapy działania) i podpunktów (wskazaniem konkretnych działań).
Zwróć uwagę na prostotę instrukcji
Instrukcja powinna być napisana w sposób prosty i zrozumiały dla każdego użytkownika. Należy w niej ograniczyć stosowanie specjalistycznego słownictwa, pisać krótko i zwięźle w formie jasnych komunikatów. Warto pamiętać o takich elementach instrukcji jak:
- tytuł instrukcji — powinien być zwięzły i informować, czego dotyczy instrukcja, np. „Jak zrobić karmnik dla ptaków z kartonu?”, „Jak przygotować ciasto naleśnikowe?”;
- lista potrzebnych materiałów — zanim przejdziemy do działania, warto wypisać rzeczy, które będą potrzebne. To porządkuje myślenie i ułatwia przygotowanie się do wykonania zadania. Oczywiście wymieniaj je hasłowo;
- kolejne kroki – jasno i chronologicznie. Każdy etap opisujemy osobno. Zaczynamy od czasownika w formie rozkazującej (np. „Wytnij”, „Wymieszaj”, „Włącz”, „Przygotuj”). Używamy krótkich zdań i unikamy zbędnych ozdobników;
- dokładność i precyzja – pisz konkretnie. Zamiast „Dodaj trochę wody”, napisz: „dodaj 200 ml letniej wody”. Zamiast „Weź śrubokręt”, napisz „Weź śrubokręt krzyżowy typu PH”. Takie szczegóły sprawiają, że instrukcja jest bardziej czytelna i skuteczna;
- bezpieczeństwo — jeśli dana czynność może być niebezpieczna (np. gotowanie, używanie ostrych narzędzi), należy dodać ostrzeżenia i zalecenia, np. „Uważaj, by się nie poparzyć”, „Poproś osobę dorosłą o pomoc przy krojeniu”, „Zachowaj czujność podczas mycia ostrych elementów”;
- oprawa graficzna – instrukcja musi być prosta i przejrzysta, dlatego zadbaj także o część wizualną. Używaj punktów, ważniejsze informacje możesz wytłuścić. W instrukcjach oprócz treści możesz zamieścić także schematyczne, proste ilustracje, które pomogą użytkownikowi w zrozumieniu twojego przekazu.
Słowniczek pojęć
Czasowniki w trybie rozkazującym – forma czasowników używana do wydawania poleceń, np. „pokrój”, „włóż”, „zamknij”.
Chronologia – kolejność zdarzeń zgodna z rzeczywistym porządkiem wykonywania czynności.
Język prosty i zrozumiały – styl pisania, który jest jasny, pozbawiony trudnych słów i zrozumiały dla każdego odbiorcy.
Elementy graficzne – numeracja, wypunktowanie, ikony – pomagają uporządkować treść instrukcji i ułatwiają jej czytanie.
Przydatne zwroty
W instrukcji bardzo przydatne będą konkretne, zdecydowane zwroty, np.:
„Przygotuj...”
„Połącz...”
„Włącz...”
„Wypełnij...”
„Zamknij...”
„Uważaj, aby...”
„Na koniec...”
„Sprawdź, czy...”
Przykład poprawnie napisanej treści
Jak przygotować herbatę miętową z cytryną?
Potrzebne materiały:
– świeża mięta,
– plaster cytryny,
– wrzątek,
– filiżanka,
– łyżeczka,
– cukier (opcjonalnie).
Sposób wykonania:
1. Zagotuj wodę w czajniku.
2. Włóż kilka listków świeżej mięty do filiżanki.
3. Wlej wrzątek do filiżanki.
4. Dodaj plaster cytryny.
5. Jeśli chcesz, dodaj łyżeczkę cukru i wymieszaj.
6. Odczekaj 3–5 minut, aż herbata się zaparzy.
Uważaj, by się nie poparzyć przy pierwszym łyku!