Spis treści:
- „Ludzie, którzy szli”. Streszczenie
- Plan wydarzeń w opowiadaniu „Ludzie, którzy szli”
- Bohaterowie w opowiadaniu „Ludzie, którzy szli”
- Pytania jawne dotyczące lektury
- Przykładowe konteksty
„Ludzie, którzy szli”. Streszczenie
Opowiadanie rozpoczyna się informacją o boisku do gry w piłkę, przygotowywanym przez narratora (Tadka) oraz innych osadzonych. Narrator podaje jego detale – plan przestrzeni, drut, który oddziela pole od rampy kolejowej i obozu kobiet. To nie jedyny element, który pomaga im oderwać myśli od obozowej rzeczywistości, w której regularnie giną ludzie. Więźniowie sadzą kwiaty i wykonują inne podobne czynności.
Następnie narrator skupia się na jednym z niedzielnych meczów, w czasie którego przyjechały kolejne wagony wypełnione ludźmi. Ma świadomość, że gdy chwilę później miejsce staje się puste, oznacza to, że zostali oni poprowadzeni do komory gazowej. Wspomina również o tym, że przywożeni ludzie szli dwoma drogami: do lasku lub do szpitala. Ci pierwsi byli prowadzeni na pewną śmierć, drudzy mieli jeszcze szansę żyć w obozie. Mimo makabrycznych okoliczności więźniowie zajmowali się swoimi sprawami i intrygami. Wszystko po to, by przeżyć. Wydawało się, że patrzenie na ludzi idących na śmierć było im obojętne.
Tekst wiele mówi o codzienności w obozie. O równoległej rzeczywistości – gdy narrator budzi się i je posiłek, ludzie są prowadzeni na śmierć. Pojawia się też wspomnienie o perskim rynku, czyli barakach kobiet. Złe warunki nie przeszkadzały więźniarkom w pogodne dni zakładać sukienek i kolorowych chust. Dla osadzonych mężczyzn stanowiło to odmianę, egzotyczny wręcz element strasznej codzienności.
Oprócz narratora ważną rolę odgrywa w opowiadaniu Mirka. To blokowa o dobrym sercu. Nie krzyczała na kobiety, a co więcej, zakochała się w osadzonym Żydzie i rozpaczała na widok dzieci idących do komór gazowych. Inna blokowa uświadomiła kobietom, że dym, który widzą, nie pochodzi z cegielni, a z ich własnych dzieci.
Plan wydarzeń w opowiadaniu „Ludzie, którzy szli”
Plan wydarzeń w opowiadaniu „Ludzie, którzy szli” rozpoczyna się od zbudowania przez Tadka i innych osadzonych boiska do gry w piłkę. Następnie przychodzi pora na zasadzenie kwiatów i warzyw. Kolejnym punktem jest opis dróg do krematoriów, obozu, przyjeżdżających wagonów z ludźmi, a potem szczegóły drogi więźniów od rampy i ich podział.
Kolejnym etapem w planie wydarzeń jest wspomnienie o ocalałych, którzy byli kierowali do łaźni, a potem do obozu. Następuje opis pracy narratora, perskiego rynku i pracy więźniarek. Czytelnik płynnie przechodzi do historii Mirki i rudej blokowej, kolejnych transportów oraz otwarcia Meksyku, czyli nowej części obozu o strasznych warunkach. Zwieńczenie opowiadania to wspomnienie ofensywy rosyjskiej i powstania warszawskiego, opis wywózek na Zachód i ostatnie lato w obozie.
Bohaterowie w opowiadaniu „Ludzie, którzy szli” – sylwetki postaci
Głównym bohaterem i narratorem opowiadania jest Tadek – postać niejednoznaczna, która mówi o zobojętnieniu na ludzką krzywdę. Ten problem dotyczy też jego.
Pojawia się także blokowa Mirka. To kobieta o tęgiej budowie ciała, której kochankiem jest Żyd pracujący z Tadkiem. Jest wrażliwa na krzywdę innych, ma dobre serce. Współczuciem wykazuje się też inna blokowa. Została opisana jako wysoka i ruda. Chciała pomagać kobietom, ratować chore i ciężarne przed śmiercią. W chwili słabości przyznała więźniarkom, że ich rodziny zostały zamordowane.
W opowiadaniu została wspomniana również Katia. To piękna sprzątaczka, która była otwarta na romanse z mężczyznami.
Ostatnim określonym bohaterem jest Żyd, czyli kochanek Mirki i więzień z oddziału Tadka. Dbał o Mirkę i narażał dla niej życie.
Pytania jawne dotyczące lektury
Wśród jawnych pytań, które znalazły się w opracowaniu CKE – można znaleźć następujące propozycje tematów:
- „Kaci i ofiary – obraz międzyludzkich relacji w obozie. Omów zagadnienie na podstawie opowiadania „Ludzie, którzy szli” Tadeusza Borowskiego. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst”;
- „Na czym polega dehumanizacja człowieka? Omów zagadnienie na podstawie opowiadania „Ludzie, którzy szli” Tadeusza Borowskiego. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst”.
- „Jak świadectwa ludobójstwa uobecniane są w literaturze? Omów zagadnienie na podstawie opowiadania „Ludzie, którzy szli” Tadeusza Borowskiego. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst”;
- „Obozowa codzienność jako czas trudnych doświadczeń egzystencjalnych. Omów zagadnienie na podstawie opowiadania „Ludzie, którzy szli” Tadeusza Borowskiego. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst”.
Przykładowe konteksty, które warto rozważyć do jawnych pytań
Warto, by maturzysta w swojej pracy nawiązał do innych tekstów kultury. Konteksty to odniesienia do świata literatury, kina, sztuki czy też polityki. Podczas omawiania opowiadania Tadeusza Borowskiego można nawiązać do obozów koncentracyjnych, cierpienia, śmierci, dehumanizacji czy etyki.
Dobrym przykładem takiego dzieła są „Medaliony” Zofii Nałkowskiej, w których występuje kontekst dehumanizacji. Ciekawe odniesienie stanowi również „Inny świat” Gustawa Herlinga-Grudzińskiego, w którym poruszony jest wątek człowieka złagrowanego.
Przeczytaj streszczenie i dokładne opracowanie lektury
Rozwiąż nasze quizy:
Szybki QUIZ o książkach. Czytasz, czy tylko mówisz, że czytasz?
Jak wabił się pies marszałka? Rozwiąż QUIZ historyczny
QUIZ: Gdzie rządził Świniopas, kogo nazywano Semiramidą Północy? Sprawdź się w QUIZIE historycznym
