Małżeństwo jest siódmym sakramentem wymienianym przez kościół katolicki. Jest to święty sakrament, dlatego osoby decydujące się na jego zawarcie muszą być w pełni dojrzali nie tylko pod względem prawnym ale również pod względem psychicznym i emocjonalnym. Jest to sakrament dwojga osób: kobiety i mężczyzny, którzy podejmują dobrowolna i nieprzymuszoną decyzję na wspólne życie.

Prawdziwe małżeństwo opiera się na miłości, wzajemnym zaufaniu, wierności i prawdomówności. Małżeństwo jest sakramentem nierozerwalnym i jest ważne do śmierci, dlatego człowiek który chce oddać całe swoje życie musi kochać i wiedzieć, że chcę z tą osobą spędzić jego resztę. Podstawą sakramentu małżeństwa oprócz wyżej wymienianych wartości jest jedność, która po wzajemnym powiedzeniu sobie "tak" nabiera szczególnej mocy. Staje się fundamentem na przyszłe życie. Oprócz wierności musi zaistnieć stałość i jedność to cech są charakterystyczne dla prawdziwości sakramentalnego związku małżeńskiego. Henry Louis Mencken uważał, że małżeństwo to stan, w którym jedności ulegają ciała. Oprócz jedności ciał potrzeba też, jedności dusz, ich zespolenia się ze sobą, tak aby w ten sam sposób kochały, planowały, śniły, bytowały. To wszystko wpływa na moc i siłę prawdziwej miłości za jaką tęskni każdy człowiek. Potęga miłości i rzeczy ściśle z nią związanych tj. moralnością, dobrocią wpływa na nasze przekonanie o jej n niezastąpionej wartości. Miłość zmienia nasze życie. Jest ona procesem dzięki któremu potrafimy stawać się lepszymi, bardziej uległymi przykazaniom boskim. Człowiek kochający to człowiek o czułym sercu i ciepłej osobowości.

Miłość wpływa głęboko w naszą osobowość i czyni ją bardziej ludzką. Pod jej wpływem człowiek potrafi troszczyć się o innych, uczy się być tolerancyjnym, współczującym i życzliwym. Taki stan rzeczy powoduje, że wraz z uczuciami odkryte zostają cechy, które charakteryzują pozytywne warianty człowieczeństwa. Porównanie tego zjawiska do "reakcji łańcuchowej" jest trafne, gdyż jedno ogniwo staje się bodźcem napędzającym drugie. W ten sposób cała "reakcja łańcuchowa" zostaje pobudzana do działania.

Cały łańcuch tworzą ogniwa, w naszym przypadku są to: normy moralne, zamiłowania i uczucia, które towarzyszą nam szczególnie podczas odkrywania w sobie miłości. Małżeństwu towarzyszą nie tylko wspaniałe chwile uniesienia. Jest ono również nastawione na próby czasu, bo nie ma prawdziwej miłości beż krzyża. Próby jakim poddawane jest małżeństwo nie zawsze należą do najłatwiejszych. To jak potoczy się nasze życie w małżeństwie zależy w dużej mierze od nas samych i od naszej dobrej woli. Sakrament małżeństwa i towarzyszące mu przyrzeczenia: wierności, miłości, uczciwości przy silnym charakterze pozwalają przejść małżonkom przez trudny etap. Podstawową pomocą staje się odniesienie do przykazań danych przez Boga, które są bardzo pomocne przy utrzymaniu stałej więzi wobec swojego partnera lub swojej partnerki życiowej. Życie nie jest usłane różami. Wprowadzenie do niego zasad szczerości i uczciwości pozwala nam lepiej go przeżyć. Dobre życie staje się zadatkiem wiecznego szczęścia i dostępu do nieba.

Małżeństwo jest nieodłącznie związane z wiedzą wzmiankował o tym już Honore de Balzak, gdyż jest ono podstawą wszelkiej mądrości i inteligencji. Miłość nadaje życiu głęboki sens. Sens ten z kolei polega na jedności . Wszystko zaczyna nabierać podwójnego wymiaru. Wspólne przeżywane radości, cierpienia, smutku stanowi zaplecze dla odważniejszego przeżywania życia. Sakrament cały czas pokazuje jak mamy żyć z drugą osobą, daje możliwość odkrywać prawdę o otaczającym nas świecie i ludzkim wnętrzu. Wspólne życie ułatwia wyzwolenie ze smutków dając możliwość częstej radości i wspaniałego humoru.

Małżeństwo ściśle związane jest z rozkoszami jaki daje pocałunek, przytulenie, pieszczoty czy seks. To są wyznaczniki które towarzyszą wzajemnie szanującym się oraz kochającym się bezgranicznie osobom. Związek dwojga ludzi będących ze sobą całe życie związane jest okazywaniem uczuć i miłości przez co staje się dowodem bliskości o obecności drugiej połowy. Przez t odnawia się wciąż wdzięczność płynąca z naszych serc z powodu otrzymanych dobrodziejstw jakimi są szczęście i mądrość. To bliskość drugiej osoby wciąż na nowo odkrywa w nas te skarby, które się podstawą naszej codziennej egzystencji. Odkrycie miłości w swoim życiu nie jest zadaniem łatwym. Wszyscy jej pragniemy a co z tym idzie poszukujemy. Czym tak naprawdę jest miłość i w jaki sposób wpływa na życie człowieka, który jest do niej powołany? To pytanie stawia sobie wiele osób

Siedzibą prawdziwej miłości jest dusza. To tutaj bierze ona swój początek, to miejsce jej narodzin. Nie ma większego radykalizmu w miłości niż ten który pokazał sam Jezus mówiąc: "że nie ma większej miłości od tej, jeżeli, ktoś życie oddaje za swoich przyjaciół." Największą ofiarą miłości jest oddanie za drugą osobę życia. To największy jej dowód. To sprawdzenie pewności tego co czujemy do naszej ukochanej osoby. Małżeństwo jest także świadectwem życia i miłości wobec innych ludzi. To jak żyjemy i okazujemy miłość swojemu współmałżonkowi czy żonie stanowi także postawę wobec innych ludzi. Miłość wzajemna dwóch osób zaraża swoim szczęściem wszystkich dookoła przez co daje siłę, radość i szczęście.

Owocem miłości małżeńskiej są dzieci. Główne źródło szczęścia i satysfakcji w życiu.

Życie w miłości odbiera nam strach, który towarzyszy nam w ludzkim egzystowaniu na tej ziemi. Zabiera on radość a przynosi niepokój i lęk. Miłość do ukochanej osoby jest wtedy orężem, który pozwala przezwyciężyć nawet śmierć. Miłość w obliczu śmierci jest zawsze zwycięstwem, bo jest od niej silniejsza. Najważniejszym momentem w życiu człowieka są narodziny i śmierć. W momencie śmierci człowiek, który przez całe życie kierował się zasadami miłości i czynieniem dobra wobec innych ludzi czuje się spełniony i odchodzi z zadowoleniem na " tamta stronę życia".