„Syzyfowe prace” to powieść napisana przez Stefana Żeromskiego. Opowiada o młodych Polakach w czasie zaborów, którzy uczęszczają do szkoły w zaborze rosyjskim, gdzie władze próbują wymazać z nich polską tożsamość i patriotyzm.

Głównym bohaterem jest Marian, chłopiec, który początkowo łatwo daje się wpływom nauczycieli i rosyjskiej propagandy. Stopniowo jednak zaczyna rozumieć, jak ważna jest jego własna tożsamość i ojczyzna. Marian oraz jego koledzy uczą się, że walka o polskość to nie tylko wielkie czyny, ale także codzienne trwanie przy swoich wartościach i pamięci o kulturze i historii.

Tytuł powieści, „Syzyfowe prace”, nawiązuje do mitu o Syzyfie, który musiał wiecznie wtaczać kamień pod górę. Podobnie młodzi bohaterowie próbują zachować polskość w trudnych warunkach, co czasem wydaje się trudne i beznadziejne, ale ma sens i wartość.

Powieść pokazuje, że wychowanie patriotyczne i przywiązanie do swojej kultury są niezwykle ważne, nawet w trudnych czasach. Żeromski ukazuje, że młodzież, choć czasem nieświadoma, może stać się siłą oporu wobec ucisku i zagrożeń dla narodu.

„Syzyfowe prace” uczą, że edukacja to nie tylko nauka przedmiotów szkolnych, ale też kształtowanie charakteru, odwagi i miłości do ojczyzny. Książka pokazuje, że prawdziwa wartość człowieka tkwi w jego wierności własnym przekonaniom i kulturze.