Zgadzam się z tezą, że patriotą można być podczas wojny, jak i podczas pokoju, co udowodnię, odwołując się do dzieł takich jak "Lalka" Bolesława Prusa, oraz "Potopu" Henryka Sienkiewicza. Nie jest to co prawda zagadnienie łatwe, jednak można je wytłumaczyć.

Przede wszystkim trzeba ustalić, kim jest patriota? Patriota to osoba, która dba o swój kraj i obchodzi go jego los, nie podda się kiedy nie będzie dla niego nadziei, będzie swój kraj traktować w skrajnych przypadkach, jak członka rodziny. Można swój patriotyzm okazywać w wiele różnych sposobów, przykładowo poprzez wspieranie swojego państwa ekonomicznie, lub walcząc w jego imię na wojnie, lub w powstaniu w imię jego wolności. Rzadko jednak się zdarza, aby nasz patriotyzm był całkowicie szczery, jako że nieraz podszyty jest naszą chęcią obrony swojego majątku, czy innych ludzi, których kochamy, tak samo jak nasz naród. Można zobaczyć przykład takiego patriotyzmu w książce Bolesława Prusa "Lalka", gdzie główny bohater, Stach Wokulski jest uznawany przez innych ludzi za patriotę, nawet jest patriotyczny w stosunku do swojego kraju, wspiera go ekonomicznie, ma chęć rozwijania Polaków, pomagania im w niedoli, tak jak pomógł na przykład Mariannie wyjść ze złego towarzystwa i dostać porządna płatną, i przede wszystkim uczciwą pracę. Innym przykładem patrioty, tym razem walczącego w imię ojczyzny jest Kmicic, z "Potopu" Henryka Sienkiewicza, który walczy z Szwedami w imię swojej ojczyzny, oraz aby odzyskać swoją kochankę przy okazji, ale nie jest to ważne w tym kontekście.

Te dwie postacie ukazują, że da się być patriotą w każdym czasie, jakim się tylko chce, nieważne czy walczy się za nią zbrojnie, czy spokojnie przybywa w jej granicach, sama nasza obecność w ojczystym kraju jest wyrazem patriotyzmu, pod warunkiem , że zostaniemy w nim, nieważne co, i zawsze będziemy go kochać.