Antygona jest tytułową bohaterką znanej tragedii Sofoklesa. Była córką Edypa oraz Jokasty. Antygona miała siostrę Ismenę oraz dwóch braci, Eteoklesa i Polinejkesa, którzy tragicznie zginęli. Dziewczyna była siostrzenicą Kreona, władcy Teb oraz narzeczoną jego syna Hajmona. Antygona pochodziła z rodu Labdakidów, na który wyrocznia delficka nałożyła klątwę. Bohaterka przeżywa konflikt tragiczny, gdyż targają nią sprzeczne uczucia, gdy Kreon zakazuje pochowania jej brata, Polinejkesa. Antygona waha się między pochowaniem brata, który został uznany za zdrajcę a posłuchaniem zakazu Kreona.
Antygona jest młodą i zakochaną dziewczyną. Jest pełna życia. Jednak w obliczu zakazu Kreona ważniejsze niż życie staje się wypełnienie obowiązków wobec zamarłego brata oraz wobec praw boskich. Antygona wyżej stawia prawo ustanowione przez bogów niż prawo ziemskie. Chce być wierna swoim przekonaniom. Antygona słucha głosu serca, uczucie do brata jest dla niej ważniejsze niż jej własne życie. Dziewczyna wie, co ją spotka za złamanie zakazu. Antygona jest bardzo odważna i ma bardzo silny charakter. Sprzeciwiła się Kreonowi i pochowała brata. Nie straszna jej była śmierć, gorsza dla niej była świadomość, że brat nie został pochowany. Przed jej decyzją nic nie było w stanie jej cofnąć. Nie zważała na niczyje opinie, nie usłuchała nawet siostry, która odradzała jej sprzeciwienie się władcy. Antygona nie bała się wyrażania swojego zdania. Była porywcza, a zarazem zdecydowana, energiczna. Była dumną kobietą, przekonaną o swojej racji. Jej duma nie pozwoliła szargać jej imienia oraz imienia brata. Czuła się wyższa od Kreona, którego uważała za głupca. Uważała prawa, którym była wierna, z ważniejsze od tych, którymi kierował się władca Teb. Antygona była buntowniczką. Sprzeciwiła się Kreonowi wiedząc, czym to przypłaci. Kierowała nią miłość do zmarłego brata, wielka wrażliwość oraz prawa boskie. Była porywcza i impulsywna. Antygonę cechowała również opiekuńczość w stosunku do siostry, o czym świadczy choćby to, że zabroniła Ismenie ujawnienia prawdy o swoim zamiarze, by nie sprowadzić na nią nieszczęścia.
Poza zaletami Antygona, jak każdy człowiek, posiadała wady. Jej negatywną cechą jest na pewno pycha, która wychodzi na jaw podczas rozmowy Antygony z Kreonem. Pochowanie brata ma być dla dziewczyny powodem do sławy. Drugą wadą jest to, że przed śmiercią, gdy zdaje sobie sprawę z tego, co straciła, ta silna osoba lamentuje nad sobą. Żal jej miłości i tego, że nie brzmiała jej pieśń weselna.
Uważam Antygonę za bardzo ciekawą postać. Jest godna uwagi, gdyż cechuje ją dojrzała postawa. Dziewczyna jest odważna i rozsądna , a przy tym dla drugiej osoby była w stanie poświecić wszystko, własne szczęście, miłość a nawet życie... Była bardzo przywiązana do rodziny, a do tego wierna swoim przekonaniom. W dążeniu do postawionego celu cechował ją upór. Mimo wad uważam, że Antygona jest wzorem do naśladowania.
