Człowiek od początku swojego istnienia wykorzystywał źródła energii dostarczane mu przez naszą planetę. W miarę postępu ewolucji liczba wykorzystywanych źródeł oraz ilość sposobów ich wykorzystywania ciągle rosła. Aż do czasów nam obecnych kiedy to źródła alternatywne z powodzeniem konkurują z surowcami konwencjonalnymi. Ciągle jednak głównymi źródłami energii są nadal źródła konwencjonalne. Chodzi tutaj przede wszystkim o węgiel kamienny, węgiel brunatny, ropę naftową i gaz ziemny.

Najbardziej rozpowszechnionym paliwem kopalnym jest węgiel kamienny . Jego złoża znajdują się na różnych głębokościach i mają różna wartość energetyczną. Węgiel kamienny powstaje z torfu, który następnie przekształca się w węgiel brunatny. Dopiero z tej formy powstaje węgiel kamienny. Oprócz drewna węgiel kamienny stanowił podstawowy materiał opałowy przez wiele wieków. Zwiększenie zużycia węgla nastąpiło w wieku osiemnastym kiedy to miała miejsce rewolucja przemysłowa.

Wówczas doszło jeszcze jedno zastosowanie tego surowca, mianowicie stanowił paliwo w silnikach parowych. Z niego również otrzymywano koks w procesie koksowania węgla. Produktami niejako ubocznymi tego procesu są smoła oraz gaz koksowniczy. Oba te produkty również wykorzystuje się jako paliwo do różnych procesów.

Inne paliwo kopalne, równie powszechne jak węgiel kamienny to ropa naftowa. Jako surowiec energetyczny stała się ona popularna dopiero w wieku dziewiętnastym. Na początku swojej "kariery" wykorzystywana była w lampach naftowych, ale pod koniec wieku stała się składnikiem paliw silnikowych.

Znany jest proces zwany destylacją frakcyjną , w trakcie której można otrzymać rozmaite substancje jak np. benzyna i nafta.

Surowcem towarzyszącym złożom węgla kamiennego i ropy naftowej jest gaz ziemny. Jest to surowiec, którego koszty wydobycia są znacznie wyższe niż węgla, ale zarazem jest on surowcem bardziej ekologicznym. No i koszty eksploatacji są zdecydowanie niższe niż dla węgla. Gazu ziemnego używa się do celów przede wszystkim napędowych, ale także grzewczych.

Wymienione powyżej źródła energii są to źródła nieodnawialne. Istnieje więc ryzyko, że w pewnym momencie dojdzie do sytuacji kiedy ich złoża wyczerpią się . Stad właśnie wzięła się konieczność stopniowego zastępowania źródeł konwencjonalnych innymi źródłami energii Należy o tym myśleć już teraz , bowiem za kilkadziesiąt lat kiedy ludzkość stanie przed faktem dokonanym będzie niestety za późno na stopniowe wprowadzanie zmian. Należy sobie bowiem zdawać sprawę, iż całkowite przejście na inne źródła energii będzie nie tylko bardzo kosztowne , ale przede wszystkim czasochłonne..

Do niekonwencjonalnych źródeł energii należy energia wiatru.

Okazuje się , że było to źródło energii znane od bardzo dawna. Już w szóstym wieku pojawiły się w Persji pierwsze młyny napędzane wiatrakami. Wiatraki rozpowszechniły się również na terenie krajów europejskich. Miały jednak nieco inna konstrukcję. Były to wiatraki kołowe. Była również możliwość zmiany pozycji wiatraka, tak aby jego ułożenie odpowiadało kierunkowi wiejącego w danej chwili wiatru. Mielenie ziarna było pierwszą czynnością , do której młynarze wykorzystywali energię wiatru. Potem zaczęto ja wykorzystywać także do innych celów. Za pomocą specjalnie zbudowanych przekładni możliwe było za pomocą energii wiatru podnoszenie worków wypełnionych ziarnem.

W Europie wiatraki stały się bardzo popularne na terenie Holandii. Mieszkańcy tego kraju wyspecjalizowali się w wykorzystywaniu tych urządzeń do tego stopnia , że służyły im one nawet do osuszania terenów nadmorskich. Z pożytecznej roli tej energii zdawali sobie sprawę wszyscy. Ale niestety duże znaczenie w takim sposobie uzyskiwania energii mają warunki atmosferyczne. Dlatego niestety nie każdy rejon ma warunki sprzyjające dla wykorzystania siły wiatru. Poza tym zarówno brak wiatru jak i silne porywy uniemożliwiają pracę wiatraków.

Energetyka wiatrowa jest w obecnych czasach najszybciej rozwijającą się gałęzią. W czasach obecnych, w dobie rozwoju energetyki niekonwencjonalnej energetyka wiatrowa jest chyba najlepiej rozwijającym się działem. W naszym kraju jednak panują niezbyt sprzyjające warunki do rozwoju tego sektora. Do rozruchu takiej elektrowni potrzebna jest bowiem tzw. minimalna prędkość startowa wiatru wynosząca 4 m /s. W Polsce takie wartości wiatr uzyskuje tylko na niewielkich obszarach.

Wprawdzie energia wiatru jest wykorzystywana w dużych elektrowniach wiatrowych , ale okazuje się iż opłaca się budować również małe elektrownie, które produkują energię elektryczną na potrzeby jednego lub kilku gospodarstw. Niewątpliwa zaletą takiej metody generowania energii elektrycznej jest stosunkowo niewielki koszt urządzeń do budowy elektrowni oraz prostota jej działania. No i oczywiście oprócz odpowiedniej prędkości wiatru nie istnieją inne warunki, które muszą być spełnione do jej budowy, dlatego może powstawać w zasadzie na każdym obszarze. Jest to bardzo ważne ze względu na trudności z przesyłem energii elektrycznej w niektórych rejonach. Należy również wziąć pod uwagę duże straty energii przy jej przesyle.

W Polsce panują przeciętne warunki, jeśli chodzi o możliwość wykorzystania energii wiatrowej. Do chwili obecnej na terenie naszego kraju pracuje 40 elektrowni wiatrowych. Wielkość energii elektrycznej przez nie produkowana to około 785 MWh na rok.

Szacuje się, że w roku 2012 zostanie wyprodukowane 1.2 GWh energii.

Elektrownie wiatrowe można podzielić dwie grupy : 

* o mocy sięgającej kilkuset kW, 

* o mocy z przedziału 1-5 MW.

Jednak zastąpienie zwyczajnej elektrowni elektrownia wiatrową wcale nie jest takie proste. Wszelkie obliczenia wskazują na to, że chcąc uzyskać moc rzędu 1 MW należałoby zastosować wirnik o średnicy około 50 metrów. A byłby to dopiero pojedynczy generator. Aby zastąpić całą konwencjonalną elektrownię to takich generatorów musiałoby w jednym miejscu stanąć 1000. Nie trzeba dużej wyobraźni, żeby uzmysłowić sobie jak duży teren musiałyby zająć . Wydawać by się mogło, że wykorzystanie energii wiatrowej ma same zalety. Tymczasem budowa takiej elektrowni wiąże się niewątpliwie ze wzrostem poziomu hałasu na danym terenie i niekorzystnie wpływa na miejscowe ptactwo.

Innym źródłem energii dostarczonej nam przez naszą planetę jest energia geotermalna. Jest to postać energii zmagazynowana w skałach i wodzie zgromadzonej w skalnych szczelinach.

Już na głębokości 3 kilometrów woda ma tak wysoką temperaturę, że ma postać pary wodnej. Jest ogrzewana przez ciepło generowane przez jądro ziemskie.

Niestety tylko w niektórych miejscach na kuli ziemskiej istnieje łatwy dostęp do takich wód. Są to tereny charakteryzujące się zwiększoną aktywnością wulkaniczną. Na terenie Polski takich rejonów nie ma więc opłaca się tylko wydobywać złoża wód z mniejszej głębokości a zatem i o niższej temperaturze, dochodzącej tylko do około 100 stopni C. Woda o takiej temperaturze nie jest używana do produkcji energii elektrycznej, ale stanowią dobre źródło ciepła do ogrzewania budynków. Na terenie naszego kraju funkcjonują takie geotermalne elektrociepłownie w Pyrzycach, Mszczonowie i na Podhalu.

Źródła geotermalne mimo niewątpliwych zalet nadal budzą mnóstwo kontrowersji. Ciągle bowiem nie ma jednoznacznego rozwiązania problemu neutralizacji szkodliwych gazów wydobywających się z odwiertów głębinowych. Chodzi tutaj głównie o siarkowodór.

Powyżej scharakteryzowano dwa źródła energii niekonwencjonalnej. Wśród pozostałych źródeł z tej grupy znalazła się także energia wody oraz energia słoneczna. Ta ostatnia zyskuje sobie w naszym kraju coraz więcej zwolenników.