Spalamy paliwa w celu uzyskania energii. Najpopularniejszymi i najczęściej używanymi paliwami są: ropa naftowa, gaz ziemny i węgiel kopalny. Niestety, czasie ich spalania, oprócz potrzebnej nam energii, wydzielają się także gazy, które stanowią potencjalne zagrożenie dla środowiska naturalnego. Do produktów ubocznych tego procesu zalicza się następujące substancje: dwutlenek siarki, tlenek węgla (II), tlenek węgla (IV), tlenki azotu, pyły i popioły, a także węglowodory, które nie uległy spaleniu. Często są też emitowane metale ciężkie, zawarte jako domieszki w paliwach kopalnych. Wśród nich można wymienić m.in. rad, tor, ołów. Wszystkie te składniki zmieniają, w sposób nieodwracalny, naturalne środowisko. Zanieczyszczają powietrze, gleby, a także wody gruntowe. Doprowadzają do śmierci rośliny oraz zwierzęta. Powodują wzrost zachorowań na astmę, rożne alergie, choroby układu krążenia, a nawet przyczyniają się do rozwoju chorób nowotworowych. Przez zanieczyszczenie środowiska odpadami przemysłowymi wymierają lasy. Powstają nowe, dotąd nieznane na ziemi zjawiska: smogu, dziury ozonowej, kwaśnych deszczy.

Głównym produktem spalania paliw jest dwutlenek węgla (CO2). Ta gazowa substancja występuje naturalnie w powietrzu atmosferycznym. Stanowi produkt oddychania komórkowego, który wydalają zarówno zwierzęta, jak i rośliny. Naturalne stężenie tego związku chemicznego w powietrzu wynosi ok. 0,03 %. Proporcje zostały jednak zaburzone na skutek działalności człowieka. Gwałtowny wyż demograficzny oraz szybki rozwój cywilizacyjny, spowodował, iż obecnie stężenie dwutlenku węgla w wielkich aglomeracjach miejskich dochodzi do 0,05 %, a nawet 0,07 %. Naruszenie naturalnej równowagi biologicznej, skutkuje, tym, iż gaz ten przyczynia się do powstawanie efektu cieplarnianego. Średnia temperatura naszego globu systematycznie rośnie, przez co zaczynają się topić lodowce. Dwutlenek węgla należy też do gazów odpowiedzialnych za powstawanie kwaśnych deszczy.

Oprócz tlenku węgla (IV), w procesie spalania paliw może powstawać tlenek węgla (II) - CO, potocznie nazywany czadem. Jest to bezbarwny i pozbawiony zapachu gaz. Tworzy się on w wyniku przeprowadzania reakcji spalania przy ograniczonym dostępie tlenu. Gaz ten jest wyjątkowo silną trucizną. Łatwo i trwale łączy się z hemoglobiną (krwinką odpowiedzialna za transport tlenu u ssaków) dezaktywując ją. W efekcie organizm zostaje nie dotleniony - dochodzi do niebezpiecznych zatruć, a nawet śmierci.

W trakcie spalanie paliw dochodzi również do emisji do atmosfery gazowych związków siarki. Zaliczmy do nich: siarkowodór (H2S) oraz tlenek siarki (IV) (SO2).

Dwutlenek siarki to gaz o właściwościach silnie toksycznych. Jest bezbarwny, za to posiada silny, duszący zapach. Jest gazem stosunkowo ciężkim, przez co wolno rozprzestrzenia się w powietrzu. Stanowi składnik smogu, czyli zawiesiny pary wodnej, pyłów i gazów przemysłowych, która unosi nad ziemią w wielkich aglomeracjach miejskich, o wysokim wskaźniku zanieczyszczenie powietrza. Dwutlenek węgla działa na organizm ludzki drażniąco. Może wywoływać podrażnienie dróg oddechowych oraz inne objawy chorobowe.

Gaz ten łatwo rozpuszcza się w wodzie z utworzeniem kwasu siarkowego (IV) - H2SO3. Z tego względu stanowi główna przyczynę powstawania kwaśnych deszczy. W atmosferze dochodzi do reakcji między parą wodną , a dwutlenkiem węgla. W efekcie na ziemię opada zamiast deszczu, bardzo rozcieńczony roztwór kwasu siarkowego (IV) oraz innych kwasów.

Kolejnym gazem emitowanym do atmosfery, podczas spalania popularnych surowców energetycznych jest tlenek azotu (II) - (NO). Powstaje on w reakcji spalania azotu zawartego w związkach organicznych wchodzących w skład paliw. Tlenek ten w powietrzu łatwo utlenia się do tlenku azotu (IV), który jest dobrze rozpuszczalny w wodzie. Produktami procesu jego rozpuszczania są kwasy azotowe. Z tego względu, podobnie jak tlenek siarki (IV), także tlenki azotu należą do związków przyczyniających się do powstawania kwaśnych deszczy.

Tlenek azotu (IV) jest odpowiedzialny za przewlekłe choroby układu oddechowego, na które szczególnie często zapadają ludzie mieszkający w miastach przemysłowych. Według naukowców niektóre tlenki azotu mogą inicjować procesy prowadzące do powstawanie związków uznawanych za rakotwórcze i mutagenne. Tlenek azotu (II) jest również odpowiedzialny za tworzenie się dziury ozonowej. Udowodniono, iż pod wpływem promieniowania nadfioletowego, występującego w górnych warstwach atmosfery, tlenek ten ulega rozkładowi na atomy tlenu i azotu, które agresywnie atakują cząsteczki ozonu. W efekcie dochodzi zmniejszenie się grubości warstwy ozonu, chroniącej nas przed szkodliwym promieniowaniem kosmicznym.

Oprócz wyżej wymienionych gazów, niebezpieczne dla środowiska są także popioły lotne, czyli pyły. Pyłami nazwa się cząstki (inaczej: ziarna) o wielkości ok. 0,001 do ok. 100 μm. Większe cząstki dość szybko opadają na ziemie. Tworzą wszechobecny brud uliczny. Pył, którego cząstki są małe, jest bardziej niebezpieczny. Długo utrzymuje się w powietrzu, wchodząc w skład smogu. Powoduje, że na powierzchnię ziemi dociera mniej promieniowania słonecznego. Poza zagrożeniem dla środowiska wywołuje również straty w zakładach przemysłowych. Przez działanie pyłu szybciej ulegają zniszczeniu rury oraz inne instalacje.

Powyżej zostały przedstawione najważniejsze składniki gazów przemysłowych, które najbardziej przyczyniają się do zanieczyszczenia środowiska. Teraz pora zastanowić się nad możliwościami ich eliminacji. Podstawą niewątpliwie jest modernizacja przestarzałych zakładów przemysłowych, które zbytnio obciążają środowisko naturalne. Istnieją możliwości instalowania urządzeń służących do odsiarczania spalin, katalizatorów oraz innych filtrów. Kolejnym sposobne jest prowadzenie produkcji bezodpadowej lub przynajmniej mało odpadowej, przez ponowne wykorzystanie spalin.

Dużo zyskałoby środowisko, a także my sami, gdybyśmy nauczyli się oszczędzać energię.

Mniej wytwarzanej energii to jednocześnie mniej zanieczyszczeń.

Warto też wprowadzać w życie pomysły na alternatywne uzyskiwanie energii: energii słonecznej, jądrowej, wodnej itd.

Podstawę na pewno stanowi zmiana sposobu myślenie społeczeństwa, które jest nastawione na zysk, często zapominając o skutkach swojego bezmyślnego postępowania.