Ozon- bezbarwny gaz o charakterystycznym zapachu; doskonale rozpuszczalny w wodzie (2 razy lepiej niż tlen); odmiana aleotropowa tlenu; naturalny składnik atmosfery; może występować zarówno jako ciecz, ciało stałe oraz ciecz; wykazuje dosyć duża niestabilność; jako ciecz lub ciało stałe jest materiałem wybuchowym. Jest bardzo reaktywny chemicznie, substancje organiczne pod wpływem jego działania chętnie się przekształcają w inne.
Powoduje efekt kwaśnego deszczu. Jest trucizną w dolnej części atmosfery- troposferze. Zawartość jego wynosi jednak tylko 10%. Pozostałe 90% ozonu, na szczęście, znajduje się w górnej części atmosfery-stratosferze. Na wysokości 15-50km ozon jest niezastąpiony, tworząc warstwę, która chroni życie ludzkie. W troposferze ozon powstaje na wskutek wyładowań atmosferycznych. W wyższej warstwie atmosfery pod wpływem promieni ultrafioletowych działających na tlen może powstać ozon. Wielka zaleta ozonu jest to, że posiada zdolność absorbowania promieni ultrafioletowych, dlatego jego rola jest bardzo istotna i warunkuje procesy życiowe na kuli ziemskiej.
Niektórzy nie zdają sobie sprawy jeszcze z roli jaką pełni ozon. W stosunku do całej masy atmosfery ozon stanowi 1/20000. Pomimo tego, że masa ozonu stanowi zaledwie 5/100 000 masy całej atmosfery, jednakże jest niezastąpiony i działa jak filtr, zatrzymując promieniowanie ultrafioletowe, które byłoby w stanie uśmiercić wszystkie istoty żyjące na ziemi oraz w wodzie. Zwiększająca się ilość promieniowania UV powoduje liczne choroby: rak skóry, zaćma i inne choroby oczu, zmiany klimatyczne, działa destrukcyjnie na chlorofil. Spadek ilości tej substancji w górnych częściach atmosfery spowodował, że liczba osób z nowotworem skóry wzrosła o 5-7% rocznie. Zmniejszenie stężenia ozonu o 10% powoduje zwiększenie liczby osób chorych na raka o 26%! Nawet niewielki wzrost promieniowania UV działa destrukcyjnie na skórę ludzką, powodując zmarszczki, przebarwienia, pogrubienia skóry. Zagrożone są także oczy. Zbyt częste przebywanie na słońcu powoduje zaczerwienienia, zapalenia spojówek, zaćmy. Promieniowanie ultrafioletowe wpływa niekorzystnie nie tylko na zdrowie ludzkie. Ponad 2/3 roślin jest wrażliwa na promieniowanie. Ma to negatywny wpływ na produkcję i jakość zrywności.
Problemy z tzw. dziurą ozonowa zaczęły się, gdy użyto po raz pierwszy związków nazywanych freonami, które były wykorzystywane w chłodnictwie. Problem tkwi w tym, że freony nie reagują z innymi substancjami oraz nie ulegają rozpadowi. Są lekkie i niezniszczalne, dlatego "żyją" w atmosferze dłużej niż 100 lat.
Zostały przeprowadzone badania nad wpływem freonów w ozonosferze. Wykazano, że miliony ton freonów mogą ulec rozkładowi na węgiel, chlor i fluor w wyniku promieniowania UV. Problem z węglem nie występuje, gdyż się spala, ale chlor i fluor powodują rozpoczęcie reakcji łańcuchowej z ozonem, w wyniku tej reakcji powstają tlenki i tlen dwuatomowy.
W 1987 roku 31 państw podpisało tzw. Protokół Montrealski - umowa, która zakładała likwidacje o połowę produkcję freonów do 2000 roku. W latach 90 ilość freonów zmalała tylko o 2%. Jest to kropla w morzu ludzkich potrzeb.
Dziurą ozonową nazywamy zmniejszenie się ilości ozonu na wysokości 15-20km. Problem istnieje na biegunie południowym.
