grób

ktoś przewraca się w grobie - coś obraża czyjąś pamięć; coś jest niezgodne z ideami, poglądami głoszonymi niegdyś przez osobę już nieżyjącą: Kiedy twoi ulubieńcy wchodzą na scenę i zaczynają grać, Fryderyk Chopin przewraca się w grobie.

stać nad grobem - być bardzo starym, bliskim śmierci: Wiedział, że stoi nad grobem i dlatego zdecydował się wyjawić całą prawdę o swoim życiu.

wpędzać (wpędzić) kogoś do grobu - sprawiać komuś ogromne kłopoty; przyprawiać komuś wiele zmartwień: Nauczyciel stanął na środku sali i załamał ręce. - Siedemnaście niedostatecznych na semestr w tej klasie. Wy mnie wpędzicie do grobu! - powiedział.

"Roman Katelba nie był tym razem tak pijany, jak to się pani Barbarze i Felicji zdawało. Upadł wprawdzie, miał bowiem słabą głowę i napiwszy się stracił przede wszystkim zmysł równowagi cielesnej, ale gdy potem wstał i wyszedł, nie czuł tego zupełnego stępienia i zaniku wszelkich władz, jaki bywa po ciężkim zatruciu alkoholem. Przeciwnie, był dalej podniecony, chociaż nie na tyle przytomny, by wiedzieć, co uczyni za chwilę. Taczając się odnalazł właściwą sionkę i drzwi swojego pokoju. Drżącymi rękoma przeszukał wszystkie kieszenie, znalazł zapałki, zaświecił lampę, która zaraz zaczęła kopcić, i rzucił się na łóżko.

W tejże chwili zaczęło mu się majaczyć, że trzyma w rękach telegram. I ni to czyta, ni to jakoś inaczej dowiaduje się, że w tym telegramie piszą: - Gorzej mi. Przyjedź zaraz. Konkurent świnia do grobu mnie zapędzi. (...)" [M. Dąbrowska Noce i dnie].