popularna w XIX w. teoria psychologiczna, sformułowana przez wiedeńskiego lekarza F. A. Mesmera (XVIII w.), zwana też magnetyzmem serc. Mesmer zakładał istnienie w człowieku niematerialnego fluidu, który może emanować na inną osobę i wywoływać pożądane stany emocjonalne. Mesmeryzm próbował wyjaśniać fenomen miłości, jej duchową istotę i typowe dla zakochanych porozumienie bez słów. Oddziaływał w znacznym stopniu na literaturę. W Polsce jego wpływy można odnaleźć w powieści M. Wirtemberskiej Malwina, czyli Domyślność serca, w Godzinie myśli J. Słowackiego oraz w komedii Śluby panieńskie, czyli Magnetyzm serca A. Fredry.
Potrzebujesz pomocy?
Już uciekasz?
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
